كاوش باستان شناسي در محوطه برزقاواله، حوضه سد سيمره

در روزهاي پاياني سال 1392 در پي پسروي آب درياچۀ سد سيمره، بخشي از زمين هاي حاشيۀ حوضۀ درياچه از زير آب خارج شد. از آنجا كه بخشي از رودخانۀ سيمره كه اكنون تبديل به درياچۀ سد سيمره شده است مابين دو استان لرستان و ايالم قرار دارد، طبيعي بود كه كاوش نجات بخشي در مورد تعدادي از محوطه هاي باستاني در هر دو استان مد نظر قرار گيرد. از جملۀ اين محوطه ها، برزقاواله در استان لرستان بود. الزم به ذكر است كه بخش هايي از اين محوطۀ وسيع نيز پيش از اين مورد بررسي و كاوش نجات بخشي قرار گرفته بود كه به شناسايي آثار ارزشمندي از جمله آثار معماري و گچبري در آن منجر شده بود. با توجه به پيشينۀ موضوع، گروه هاي كاوش در فرصت اندك تا باال آمدن مجدد آب، شروع به كاوش در محوطۀ برزقاواله كردند. يكي از اين محوطه ها به نام برزقاوالۀ بود كه در اين نوشته تالش بر اين خواهد بود تا با معرفي آن و در ادامه با مقايسه داده هاي حاصل از كاوش آن با يافته هاي ساير بخش هاي محوطه (برزقاواله) شناخت كامل تري از آن حاصل شود. به همين منظور در ابتدا به تشريح موقعيت جغرافيايي محوطۀ برزقاواله و در ادامه به بيان پيشينۀ تاريخي و پژوهشي آن پرداخته ايم و در گام بعدي داده هاي حاصل از كاوش محوطۀ برزقاوالۀ را كه هدف اصلي اين مقاله است تشريح و توصيف كرده ايم و در پايان به اختصار داده هاي اين محوطه را با آثار مشابه مقايسه كرده به جمع بندي مطالب پرداخته ايم.