تحليل برساخت گرايانه فرايند مواجهه با ناباروري در زنان ناباور ايراني

A Constructivist Analysis of the Management of Infertility in Iranian Women

زمينه و هدف: تمركز اصلي برساخت اجتماعي، نمايان كردن شيوه ها و رويه هايي است كه بر اساس آن افراد و گروهها در خلق معاني و محصولات اجتماعي موجود مشاركت ميكنند. از آنجا كه ناباروري باعث ناتوانايي براي ايفاي نقش مورد نظر اجتماعي ميشود، اغلب با پيامدهاي اجتماعي- رواني همراه است. بر اين اساس اين مطالعه با هدف تحليل برساخت گرايانه فرايند مواجهه با ناباروري در زنان ناباور ايراني انجام شد. روش بررسي: اين مطالعه از نوع كيفي با رويكرد تئوري زمينه‌اي هم ساخت‌گرا است. نمونه گيري به صورت مبتني بر هدف در مركز ناباروري وليعصر و ابن سينا در شهر تهران آغاز و به صورت نظري ادامه يافت. داده ها با استفاده از مصاحبه نيمهساختار يافته با 30 زن نابارور، مشاهده و يادداشت در عرصه جمع آوري شد. مديريت داده‌ها به روش چارمز و با نرم افزارMAXQDA10 انجام گرفت. يافتهها: طبق اصول برساخت گرايي اجتماعي با تناسب تغييراتي در هر يك از عناصر برساخت گرايي اجتماعي ناباروري، تغييراتي در ساير عوامل و اثر آنها بر يكديگر ايجاد شده كه خود باعث خلق تجربههاي متنوعي از ناباروري ميشود. تحليل برساخت گرايانه مواجهه با ناباروري حاصل از داده‌هاي ما نشان داد ناباروري تعامل پيچيدهاي با روابط اجتماعي، انتظارات و نيازهاي اجتماعي دارد، بنابراين پسخوراندهاي اجتماعي براي زنان نابارور اهميت بسياري دارد. طبق رويكرد برساخت گرايي اجتماعي، مهمترين تصميمات درباره ناباروري مانند درمان و نوع آن، توقف درمان، فرزندخواندگي و مسائلي از اين نوع، تفسيرهاي ناباروري از نظر اجتماعي هستند كه منعكس كننده‌ي ايدئولوژي و ساختار اجتماعي جامعها‌ي است كه افراد نابارور در آن زندگي مي‌كنند. نتيجه‌گيري كلي: از ديدگاه رويكرد برساخت گرايي اجتماعي، فرايند مواجهه با ناباروري يك سازه اجتماعي است كه تحت تاثير كنشگران متعددي قرار مي‌گيرد و عناصر ساختار اجتماعي و فرهنگي نيز نقش مهمي در ايجاد، حفظ و تغيير اين فرايند دارند، بنابراين در تدوين سيستم‌هاي حمايتي براي افراد نابارور بايد تمام عوامل و عناصر تأثير گذار در نظر گرفته شود.

Background & Aims: The main focus of social construction is on the procedures by which individuals and groups participate in developing meaning and social products. Since infertility leads to the inability to properly play social roles, it is often associated with socio-psychological consequences. The present study aimed to perform a constructivist analysis of the process of managing infertility in Iranian women. Materials & Methods: This qualitative study was based on the constructivist grounded theory. Purposive sampling was initiated at Valiasr and Avicenna fertility centers in Tehran, Iran and continued theoretically. Data were collected via semi-structured interviews with 30 infertile women, as well as observation and field notes. Data analysis was performed using the MAXQDA10 software and the method developed by Charmaz. Results: Based on the principles of social constructivism by the changes in each of the elements of the social construction of infertility, changes in the other factors and their effects on each other lead to various experiences of infertility. The constructivist analysis of the management process of infertility in the present study indicated that infertility has a complex interaction with social relations, expectations, and social needs. Therefore, social feedback is of paramount importance to infertile women. According to social constructivism, the most important decisions regarding infertility (e.g., treatment and its type, terminating treatment, adoption, and other relevant issues) reflect the ideology and social structure of the community where infertile women live. Conclusion: From the perspective of social constructivism, the process of managing infertility is a social construct that is influenced by several factors. In addition, the elements of social and cultural structures play a pivotal role in developing, maintaining, and changing this process. Therefore, all the influential factors and elements of infertility must be considered in the codification of supportive systems for infertile individuals.