ارزيابي عملكرد توليد و برخي از ويژگي هاي كيفي تخم مرغ در اواخر دوره توليد مرغ تخم گذار با اعمال برخي از راه كارهاي پيش و ضد التهابي

Evaluation of Production Performance and Some Qualitative Characteristics of Eggs in the Late Stages of Laying Hens Using Some Pro- and Anti-Inflammatory Strategies

از آنجايي كه پديده التهاب به عنوان يكي از چالش ­هاي مهم در بخش­ هاي مختلف صنعت دامپروري عنوان مي­ شود، بنابراين اين پژوهش به ­منظور ارزيابي راهكار التهابي تركيبي و استفاده همزمان داروهاي بتا-2 آگونيست و گلوكوكورتيكوئيد روي برخي از ويژگي هاي توليدي در مرغ تخم­گذار در اواخر دوره توليد و ويژگي هاي كيفي تخم ­مرغ صورت پذيرفت. پژوهش در قالب طرح كاملا تصادفي، در يك دوره حدود 4 هفته اي، با استفاده از 112 قطعه مرغ تخمگذار سويه ­هاي ­لاين W-36 (مسنتر از 90 هفته) صورت پذيرفت. پرنده ها به ­طور تصادفي به هفت تيمار (شامل يك سطح از دارويي با خاصيت بتا-2 آگونيستي، يك سطح از دارويي با خاصيت گلوكوكورتيكوئيدي، سه سطح تركيبي اين داروها، يك سطح مهاركننده بتا و تيمار شاهد) با 4 تكرار در هر تيمار و 4 پرنده در هر تكرار تقسيم شدند. نتايج نشان داد كه درصد تخمگذاري و مصرف خوراك در تيمارهاي بتاآگونيست و مهاركننده بتا افزايش (P <0.05) و در تيمار گلوكورتيكوئيد و تيمارهاي تركيبي كاهش (P <0.05) معني ­دار نشان مي­دهد. همچنين در تيمار بتا-2 آگونيستي وزن زنده بدن و وزن تخم ­مرغها به ­طور معني ­داري افزايش و بازده مصرف خوراك بهبود نشان داد (P <0.05)؛ در مقابل اين فراسنجه ها در تيمار حاوي داروي گلوكورتيكوئيدي و تيمارهاي تركيبي به­ طور معني­ داري كاهش نشان داد (P <0.05). با اين حال، ضخامت پوسته در برخي از تيمارهاي تركيبي افزايش معني داري(P <0.05) پيدا كرد. از اين رو ميتوان به اين نتيجه رسيد كه داروي بتاآگونيستي به ­عنوان يك محرك التهاب (در برخي از بافت­ها مثل تخمدان) در شاخص هاي توليدي تأثير مثبتي داشت، در حالي كه شاخص­ هاي كيفي تخم­ مرغ در تيمار گلوكوكوتيكوئيدي و تيمارهاي تركيبي كه به­ عنوان محركهاي ضد التهاب در بدن عمل ميكنند، از عملكرد بهتري برخوردار بودند.

Since inflammation is considered as one of the major challenges in different parts of the livestock industry, this study was conducted to evaluate the inflammatory strategy of combination and simultaneous usage of beta-2 agonist and glucocorticoid drugs on some performance characteristics in laying hens at late production stage and some of qualitative characteristics. The research was conducted in a completely randomized design, during a period of about 4 weeks, using 112 laying hens of High Line W-36 strains (older than 90 weeks). Birds were randomly divided to seven treatments (including one level of beta-2 agonist drug, one level of glucocorticoid drug, three combined levels of these drugs, one beta-blocking treatment and control) with 4 replicates per treatment and 4 birds were put on each replicate. The results indicated that the laying percentage and feed intake increased in beta-agonist and beta-blocker treatments (P <0.05) and decreased significantly in glucocorticoid and combination treatments (P <0.05). Also, in beta-2 agonist treatment, body weight and egg weight were significantly increased (P <0.05). In contrast, these parameters significantly decreased (P <0.05) in glucocorticoid and combination treatments. However, shell thickness significantly increased (P <0.05) in some combination treatments. Therefore, it can be concluded that beta-agonist as a stimulant of inflammation (in some tissues such as the ovary) has a positive effect on the performance parameters, while egg qualitative parameters performed better in the glucocorticoid and combined treatments which act as anti-inflammatory stimulants in the body.