اثربخشي خانواده‌درماني ساختي بر تغيير سبك‌هاي مقابله با تعارض و افزايش سازگاري زوجين

The Effectiveness of Structural Family Therapy on Conflict Styles and Promotion of Marital Adjustment

هدف: در پژوهش حاضر اثربخشي مداخلات خانواده‌درماني ساختي بر تغيير سبك مقابله با تعارض زوجين و افزايش سازگاري زوجين مراجعه‌كننده به مركز مشاوره شهرستان بيرجند موردبررسي قرار گرفت. روش كار: پژوهش حاضر به صورت نيمه آزمايشي با پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل در سال 1394 انجام شد. جامعه آماري اين پژوهش زوجين مراجعه‌كننده به مركز مشاوره بيرجند بود. نمونه آماري اين تحقيق را تعداد 12 زوج (24 نفر) متقاضي دريافت خدمات مشاوره خانواده تشكيل داد. نمونه انتخاب‌شده با استفاده از روش تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل گمارده شدند. ابزار مورداستفاده در اين پژوهش پرسشنامه سبك‌هاي حل تعارض رحيم (ROCI-II) و رضايت زناشويي انريج بود. طرح پژوهشي طرح نيمه تجربي با پيش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه كنترل بود. ابتدا براي هر گروه پيش‌آزمون اجرا گرديده، سپس مداخله آزمايشي خانواده‌درماني ساختي در طي 10 جلسه به اجرا درآمد. پس از اتمام برنامه درماني پس‌آزمون اجرا گرديد. يافته‌ها: بر اساس تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از روش آماري تحليل كوواريانس و مقايسه پيش‌آزمون و پس‌آزمون دو گروه، آموزش خانواده‌درماني ساختي تأثير معناداري بر سبك يكپارچه (0/733=p)، سبك اجتنابي (0/179=p)، سبك مسلط (0/266=p)، سبك مصالحه (0/558=p)، سبك ملزم شده (0/501=p) و رضايت كلي (0/74=p) زوجين داشت.

Introduction: In this study, the effectiveness of Structural family therapy interventions on changing the coping styles of couple’s conflict and and promotion of marietal adjustment referring to the counseling center of Birjand city were examined. Methods: The present study was a semi-experimental, pre-test and post-test with control group in 2015. The statistical population of this study was couples referring to Birjand counseling center. The sample consists of 12 couples (24people) who were applicant family counseling services. Samples were randomly assigned into two experimental and control groups. The instrument used in this study was Rahim's conflict-solving styles questionnaire (ROCI-II) and Erich’s marital satisfaction questionnaire. The research design was a semi-experimental design with pre-test and post-test with control group. First, a pre-test was performed for each group, then a constructive family therapy interventional experimental was performed in 10 sessions. After the completion of the program the post-test was performed. esults: Based on data analysis, using covariance analysis and comparing the pre-test and post-test of the two groups, the teaching of constructive family therapy had a significant effect on integrated style (p 0.733), avoidance style (P 0.179), dominant style (p 0.266), compromise style (p 0.558), required style (p 0.501) and overall satisfaction (p 0.74) of the couples Conclusion: Constructive family therapy was effective in improving and changing the couple’s conflict management styles and enhancing marital satisfaction and compatibility of couples Key Word:Constructive Family Therapy, Marital Satisfaction, Conflict Management Styles.