تاثير تمرينات يكپارچگي حسي- حركتي بر مهارت هاي حركتي درشت كودكان با اختلال هماهنگي رشدي

The effects of sensory-motor integration on gross motor fuction in children with developmental coordination disorder

زمينه و ﻫﺪف: ﻫﺪف از ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، بررسي تاثير تمرينات يكپارچگي حسي- حركتي بر مهارت هاي حركتي درشت كودكان با اختلال هماهنگي رشدي بود. مواد و روش ها: بدين منظور، از ﺑﯿﻦ ﮐﻠﯿﻪ داﻧﺶآﻣﻮزان پسر ﭘﺎﯾﻪ دوم اﺑﺘﺪاﯾﯽ سه منطقه شهر تهران ﺑﻪﺻﻮرت ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺧﻮﺷﻪاي و بر اساس پرسشنامه و آزمون عملي MABC ، 40 نفر از داﻧﺶآﻣﻮزان ﻣﺒﺘﻼ ﺑـﻪ اﺧـﺘﻼل ﻫﻤـﺎﻫﻨﮕﯽ رﺷـﺪي انتخاب شدند. براي ارزيابي حركات درشت اين كودكان از آزمون مهارت هاي حركتي درشت اولريخ ويرايش دوم(TGMD-2) استفاده شد. آزﻣﻮدﻧﯽﻫﺎ ﭘﺲ از اﻧﺠﺎم ﭘﯿﺶآزﻣﻮن ﺑﻪﻃﻮر ﺗﺼﺎدﻓﯽ ﺑﻪ دو ﮔﺮوه 20 نفري همگن به عنوان گروه كنترل و تجربي تقسيم شدند. گروه تجربي در طي 50 جلسه، هر جلسه 45 دقيقه و 6 جلسه در هفته، تمرينات يكپارچگي حسي- حركتي را انجام دادند، در حالي كه آزمودني هاي گروه كنترل به فعاليت هاي معمول خود در مدارس مي پرداختند. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از آزمون تحليل كوواريانس استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه برنامه تمريني يكپارچگي حسي- حركتي تاثير معناداري بر بهبود مهارت هاي دستكاري و كنترل شي كودكان گروه تجربي نسبت به گروه كنترل (05/0≥P) داشته است. نتيجه گيري: اين برنامه تمريني با ايجاد فرصت مناسب براي تمرين مي تواند تجربه حركتي مناسبي براي كودكان باشد؛ لذا پيشنهاد مي شود در مدارس براي رشد مهارت هاي حركتي درشت كودكان مورد استفاده قرار گيرد.

Background and aim The aim of this study was to evaluate the effects of sensory-motor integration on gross motor skills in children with developmental coordination disorder. Material and Methods Target population was all male students in grade two of special elementary schools in three regions of Tehran. Among them, 30 students with developmental coordination disorder were recruited using practical tests of MABC and clustering sampling method. To assess the children's gross motor skills, second version of Ulrich’s Gross Motor Test (TGMD-2) was used. After the pre-test assessment, participants were randomly assigned into control and experimental groups (20 participants per each goup). The experimental group performed sensory-motor integration training in 50 sessions (6 days a week, each for 45 minutes), while the control group did their usual activities in their schools. Analysis of covariance was used in order to analyze the data. Results The results indicated that sensory-motor integration program had a significant effcet (P<0.05) on improving manipulative and displacement skills in experimental group in comparison to the subject in control group; however, there was no significant effect on hopping, sliding, striking, dribbling, rolling the ball and kicking between the study groups (p>0.05). Conclusion The exercise program used in the currect study could be appropriate motor experiences for children with DCD, so it is recommended to be used at schools to improve students’ gross motor skills.