مقايسه سطوح اينترلوكين- 18 و شاخص هاي گلايسميك نظاميان ورزشكار و غير ورزشكار

Comparison of the Interleukin-18 Levels and Glycemic Indices of Athletic and Nonathletic Soldiers

مقدمه: شيوع چاقي و معضلات مربوط به آن در جهان به شدت در حال افزايش است و تصور مي شود كه وضعيت التهابي مي تواند باعث پيشرفت مقاومت به انسولين و ديگر اختلال هاي مرتبط با چاقي شود. هدف از اين تحقيق مقايسه سطوح اينترلوكين- 18 و شاخص هاي گلايسميك نظاميان ورزشكار و غير ورزشكار مي باشد. روش كار: 40 نظامي ورزشكار و غير ورزشكار داوطلب شركت در تحقيق حاضر از بين نظاميان مركز آموزش پياده شيراز انتخاب شدند. نمونه گيري خوني در ساعت 8 صبح و در وضعيت ناشتا از همه آزمودني به عمل آمد. جهت تجزيه و تحليل يافته هاي تحقيق از آزمون t مستقل استفاده شد (0/05≥p). يافته‌ها: تفاوت معني داري در سطوح اينترلوكين- 18 (0/52=p)، گلوكز ناشتا (0/21=p)، انسولين (0/34=p) و مقاومت به انسولين (0/19=p) نظاميان ورزشكاران و غير ورزشكار وجود ندارد. نتيجه گيري: به نظر مي رسد ميزان فعاليت ورزشي نظاميان در حدي نيست كه بتواند تاثير معني دار بر سطوح اينترلوكين- 18 و شاخص هاي قندي بر جاي بگذارد

Introduction: The prevalence of obesity and its related problems are arising in the world, and it is supposed that the inflammation status can promote insulin resistance and other disorders associated with obesity. Aim of this study is to compare the interleukin- 18 levels and glycemic indices of athletic and nonathletic soldiers. Method: Forty athletic and non-athletic volunteer soldiers were selected from among staff of Shiraz Military Training Center. Blood samples were collected from all subjects at 8:00 a.m. in fasting condition. Independent t test was used for statistical analysis of data (p≤0.05). Results: There is no significant difference in levels of interleukin-18 (p=0.52), fasting glucose (p=0.21), insulin (p=0.34) and insulin resistance (p=0.19) of athletic and non-athletic soldiers. Conclusion: It appears that exercise activity of soldiers is not in an extent to have significant effects on levels of interleukin- 18 and glycemic indices.