بررسي رابطه شادكامي و بهزيستي روان‌شناختي با رضايت شغلي پرستاران بيمارستان‌هاي نظامي استان خوزستان

The relationship between happiness and psychological Well- eing with job satisfaction of khuzestan military hospital nurses

مقدمه: رضايت شغلي نيروي انساني از مهم­ترين عوامل موثر در كارايي و بهره­وري پرستاران است. پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه شادكامي و بهزيستي روان­شناختي با رضايت شغلي پرستاران بيمارستان­هاي نظامي استان خوزستان انجام شده است. روش كار: در اين پژوهش توصيفي250 نفر از پرستاران بيمارستان­هاي نظامي استان خوزستان بصورت نمونه گيري دردسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. از پرسشنامه رضايت شغلي، شادكامي آكسفورد و بهزيستي روان­شناختي ريف براي جمع آوري داده­ها استفاده شد. داده­ها با استفاده از تحليل همبستگي و رگرسيون مورد تحليل قرار گرفتند. يافته ها: در اين مطالعه مشخص شد شادكامي و بهزيستي با رضايت شغلي پرستاران رابطه مثبت و معنادار داشتند. در يك مدل پيش­بين شادكامي و رشد شخصي موثرترين متغيرها در پيش بيني رضايت شغلي بودند كه اين متغيرها مجموعا توانستند 41 درصد رضايت شغلي را پيش بيني كنند كه در اين مدل شادكامي بالاترين وزن استاندارد را داشت. نتيجه گيري: با توجه به ارتباط معنادار شادكامي و بهزيستي روان­شناختي با رضايت شغلي پيشنهاد مي­شود برنامه­ريزان و مديران ارشد در طراحي اهداف و ارزش­هاي سازماني ضمن توجه به شادكامي و بهزيستي پرستاران، به اهداف و ارزش­هاي آنان توجه نمايند

Introduction: Human resource satisfaction is one of the most important factors affecting the efficiency and efficiency of nurses. The purpose of this study was to investigate the relationship between happiness and psychological well-being with job satisfaction of nurses of military hospitals in Khuzestan province. Methods: In this descriptive study, 250 nurses from hospitals in Khuzestan province were selected as sample. The job satisfaction questionnaire, Oxford Happiness and Reef psychological well-being were used to collect data. Data were analyzed by using correlation and regression analysis. Results: In this study, happiness and well-being were found to have a positive and significant relationship with job satisfaction of nurses. In a prediction model, happiness and personal growth were the most effective variables in the prediction of job satisfaction, which together could predict 41 percent of job satisfaction, with the highest standard of happiness in this model. Conclusion: Considering the significant relationship between happiness and psychological well-being with job satisfaction, planners and senior managers in designing organizational goals and values while paying attention to the happiness and well-being of nurses, should pay attention to their goals and values.