عنوان مقاله :
بررسي همراهي ژني در بيماران مبتلا به كليه هاي پلي كيستيك در استان قم در سال 1393
عنوان به زبان ديگر :
An Investigation on Linkage Analysis in Autosomal Dominant Polycystic Kidney Patients in Qom Province in 2014
پديد آورندگان :
اخوان سپهي، محسن دانشگاه علوم پزشكي قم - دانشكده پزشكي - گروه اطفال , ثقفي، حسين دانشگاه علوم پزشكي قم - دانشكده پزشكي - گروه داخلي , موسوي موحد، مجيد دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده پزشكي - گروه داخلي , حايري، محمد رضا دانشگاه علوم پزشكي قم - دانشكده پزشكي - گروه بيوشيمي باليني , قره بگلو، محمد دانشگاه علوم پزشكي قم - مركز تحقيقات بيماري هاي كودكان , شكراللهي، محمد رضا دانشگاه علوم پزشكي قم - دانشكده پزشكي - گروه اطفال , حكيم الهي، جواد دانشگاه علوم پزشكي قم - دانشكده پزشكي - گروه اطفال , موحدي، زهرا دانشگاه علوم پزشكي قم - مركز تحقيقات بيماري هاي كودكان , هوشمند، مسعود پژوهشگاه ملي مهندسي ژنتيك و زيست فناوري
كليدواژه :
كليه پلي كيستيك , ريز ماهواره , پيوستگي ژني
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: بيماري كليه ي پليكيستيك (Polycystic Kidney Disease=PKD) جزء بيماريهاي شايع ارثي است كه در آن قشر و مدولاي كليه با تعداد زيادي كيست اشغال مي شود و در نهايت در سنين ميانسالي و پس ازآن منجر به ESRD ميگردد. نحوه ي انتقال آن به صورت اتوزومال غالب يا اتوزومال مغلوب است. نوع اتوزومال غالب بيماري شايع ترين بيماري ارثي كليه انسان مي باشد كه بيشتر در افراد بالغ بروز مي كند. در اين بيماري ارثي جهش ژني در يكي از سه ژن شناخته شده اتفاق ميافتد. در حدود 85 درصد بيماران، جهش در ژن (Polycystic Kidney Disease Type1) و 15-10 درصد بيماران جهش در ژن PKD2 دارند. همچنين ژن سومي به نام PKD3 شناسايي شده است كه باعث بروز بيماري پليكيستسك كليوي فاميلي از نوع اتوزومال غالب ميگردد، ولي فراواني اين جهش ژني كم گزارش شده است.
موادّ و روشها: استخراج DNA در هفت خانوادهي مبتلا به بيماري پليكيستيك نوع بالغين و پنج عضو از هر خانواده انجام شد. DNA ي حاصل شده با استفاده از روش PCR، تكثير و از نظر ريز ماهواره هاي پيوسته به ژنهاي بيماري زاي نوع 1 و نوع 2 بررسي گرديد. ريزماهواره هايي كه در بين اين افراد چند شكلي بودند، انتخاب و جهت بررسي پيوستگي ژن براي تمامي اعضاي آن خانواده ها مورد استفاده قرارگرفت.
يافته ها: از هفت خانواده ي مورد مطالعه، فقط در يكي از خانوده ها كه نحوه ي توارث در شجره ي آنها به صورت اتوزمال مغلوب بود، ماركر D6S1344 مثبت گزارش شد. در چهار خانواده ديگر كه نحوه ي توارثشان به صورت اتوزمال غالب بود، فقط يكي از ماركرهاي D4S423 ، KG8 و D16S283 مثبت بود. در دو خانواده ي باقي مانده هيچ كدام از ماركرهاي مورد مطالعه مثبت نبود.
نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي اين مطالعه و مثبت شدن پيوستگي ژني در 5 خانواده از7 خانواده مورد بررسي ازنظر ماركرهاي مورد نظر، ميتوان در داوطلبان اهداي كليه كه در آنها سابقه ي خانوادگي ADPKD وجود دارد، با استفاده از بررسي هاي ژنتيكي سلامت فرد را بررسي نمود و در افراد با سابقه ي خانوادگي مثبت ADPKD، ميتوان با بررسي جهش در ژنهاي PKD1 و PKD2 بيماري را زود هنگام تشخيص داد.
چكيده لاتين :
Background and Objective: Polycystic kidney disease (PKD) is a common inherited disease which makes renal cortex and medulla full of cysts and eventually lead to ESRD during middle age and then. This disorder is inherited as an autosomal dominant or recessive. ADPKD is common among adults .In this type of inheritance, mutation occurs in one of three known genes. In almost 85% of patients, mutation occurred in PKD1 gene and 10-15% patients in PKD2 gene. Also the third gene has been identified as PKD3 which causes autosomal dominant family polycystic kidney, but the frequency of families carrying this mutation in this gene is reported very low.
Materials and Methods: Obtaining DNA performed in seven families with polycystic disease of adults and five members of these families. The obtained DNA was amplified using PCR and the continuous microsatellite to pathogenic type 1 and 2 gene were investigated. Microsatellite polymorphism which existed in these patients were selected and the assessment of gene linkage for all members of the household were used.
Results: Among the seven studied families, only the one with autosomal recessive inheritance in their pedigree, for D6S1344 marker was reported informative. In four other families with autosomal dominant inheritance, one of the D16S283, KG8 and D4S423 markers were positive. The remaining two families were not positive for any of the markers.
Conclusion: According to the findings of this study, five of seven studied families with genetic linkage analysis in terms of used markers were positive. It is suggested that for all kidney donors who have family history of ADPKD, genetic evaluation is done to assess their health. Besides in patients with a positive family history ADPKD, using analyzed continuous microsatellite in terms of mutations in PKD1 and PKD2 genes can achieve early diagnosis.
عنوان نشريه :
فصلنامه دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني سبزوار
عنوان نشريه :
فصلنامه دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني سبزوار