مقايسه ادراك زمان محرك‌هاي داراي بار هيجاني در افراد مبتلا به افسردگي اساسي و گروه بهنجار

Comparison of time perception between subjects with major depression disorder and normal subjects using emotional stimuli

مقدمه: افسردگي اختلال خلقي مي‌باشد كه تجربه‌ي ذهني فرد از زمان را تغيير مي‌دهد. از سوي ديگر هيجان مي‌تواند بر ادراك فرد از زمان اثر بگذارد. اهميت ادراك زمان براي انجام فعاليت‌ها و بيش­‌بيني وقايع آينده بر همه آشكار است. هدف از اين پژوهش مقايسه تأثير محرك‌هاي داراي بار هيجاني مختلف (شاد، غمگين و خنثي) بر ادراك زمان افراد داراي اختلال و بدون اختلال افسردگي اساسي بود. روش‌كار: اين مطالعه از نوع توصيفي_تحليلي بود. با مراجعه به كلينيك‌هاي روان‌پزشكي شهرستان نجف‌آباد تعداد 15 نفر مبتلا به اختلال افسردگي اساسي با تشخيص روان‌پزشك به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. همچنين تعداد 15 نفر بدون اختلال در گروه بهنجار قرار گرفتند. هر دو گروه از نظر سن و جنس همتا شدند. لازم به ذكر است براي تشخيص بهتر از افراد هر دو گروه آزمون افسردگي بك گرفته شد. سپس آزمون افتراق زمان با استفاده از پارادايم ادبال در چهار مرحله بر روي هر دو گروه اجرا شد. يافته‌ها: نتايج تحليل داده‌ها نشان داد كه افراد داراي اختلال افسردگي اساسي الگوي متفاوتي از افتراق زمان نسبت به افراد بدون اين اختلال داشتند، به ‌طوري كه تمايل به كمتر تخمين زدن زمان محرك ادبال در گروه افسرده ديده شد. نتيجه‌گيري: خلق غم در افراد افسرده با كندي سرعت ساعت دروني در ارتباط است كه كندي سرعت ساعت باعث كمتر تخميني زمان مي‌شود. همچنين اختلال در توجه در بيماران افسرده اثبات شده كه منجر به تحريف در پردازش زمان و كاهش حساسيت آنها به زمان مي‌شود در نتيجه قضاوت زمان را در اين افراد مختل مي‌سازد.

Introduction: Depression is a mood disorder that changes the individual’s subjective experience of time. On the other hand, emotion can affect time perception, which its importance in performing activities and projecting future is well known to everyone. The aim of the present study was to compare the effect of different emotional stimuli (happy, sad and neutral) on the time perception in people with and without major depression disorder (MDD). Methods: The current research was an analytical descriptive study. Fifteen patients with major depressive disorder with psychiatric diagnosis referred to psychiatric clinics of Najaf Abad were selected randomly using the convenience sampling and. The control group contained 15 people without mental disorders. Two groups were matched in terms of demographic characteristics. For a better understanding of the subjects, from each person took Beck depression inventory before time perception task, then time perception task in the four stages was taken for them. Results: The results showed that time discrimination between two groups was significantly different and oddball stimuli were underestimated by the MDD group. Conclusion: The mood of sadness in depressive individuals is associated with the slowing of the internal clock speed, internal clock runs more slowly than normal in depressive people that can lead to underestimation of time. Also, attention-deficit disorder in depressive patients has been proved that can cause time distortions and reducing sensitivity to time and, in turn, disrupt time discrimination in these people.