شماره ركورد :
1074293
عنوان مقاله :
تعيين حداقل غلظت مهاري گروه‌هاي مختلف آنتي‌بيوتيك‌هاي بتالاكتامي در ايزوله‌هاي باليني سودوموناس آئروژينوزاي حامل AmpC پلاسميدي و بررسي ارتباط آن‌ها با الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي
عنوان به زبان ديگر :
Determination of Minimum Inhibitory Concentration of Different Antibiotic Groups in Clinical Isolates of Pseudomonas aeruginosa Containing p-AmpC and Their Relationship with Antibiotic Resistance Pattern
پديد آورندگان :
طهماسبي، حامد دانشگاه علوم پزشكي زاهدان - دانشكده پزشكي - گروه ميكروب شناسي , عليخاني، محمد يوسف دانشگاه علوم پزشكي زاهدان - دانشكده پزشكي - گروه ميكروب شناسي , ده باشي، ساناز دانشگاه علوم پزشكي زاهدان - دانشكده پزشكي - گروه ميكروب شناسي , عربستاني، محمد رضا دانشگاه علوم پزشكي زاهدان - دانشكده پزشكي - گروه ميكروب شناسي , عربستاني، محمد رضا دانشگاه علو پزشكي همدان - مركز تحقيقات سلامت تغذيه
تعداد صفحه :
8
از صفحه :
277
تا صفحه :
284
كليدواژه :
آنزيم بتالاكتاماز , حداقل غلظت مهاري , سودوموناس آئروژينوزا , مقاومت بتالاكتامي‌
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: بتالاكتاماز نوع AmpC در گروه C Amber Class قرار مي‌گيرد و شامل: CIT،EBC ، MOX،FOX ،DHA و ACC مي‌باشد. حضور فعال اين ژن‌هاي پلاسميدي در ايزوله‌هاي باليني سودوموناس آئروژينوزا منجر به مقاومت به طيف بسيار وسيعي از آنتي‌بيوتيك‌هاي مختلف شده است. در اين ‌راستا هدف از مطالعه حاضر، تعيين حداقل غلظت مهاري نسبت به گروه‌هاي مختلف آنتي‌بيوتيكي در ايزوله‌هاي باليني سودوموناس آئروژينوزا حامل AmpC و بررسي الگوي ارتباط آن‌ها مي‌باشد. مواد و روش‌‌ها: در اين مطالعه توصيفي، حداقل غلظت مهاري 95 ايزوله سودوموناس آئروژينوزا با استفاده از نوارهاي E-test آنتي‌بيوتيك‌هاي سفوكسيتين، سفپودوكسيم، سفوتاكسيم، سفتازيديم، سيپروفلوكساسين، كوليسيتين، آزترئونام و سفترياكسون (ساخت شركت Liofilchem، ايتاليا) مشخص گرديد. همچنين، به‌منظور تكثير و شناسايي ژن‌هاي پلاسميدي، روش Multiplex PCR مورد استفاده قرار گرفت و از آزمون آماري Chi-Square براي تعيين ارتباط بين متغيرها بهره گرفته شد. يافته‌ها: از 95 ايزوله سودوموناس آئروژينوزاي مورد بررسي، 95 ايزوله (100 درصد) به سفوكسيتين، 79 ايزوله (83/5 درصد) به سفپودوكسيم، 2 ايزوله 2/1 درصد) به سفتازيديم، 87 ايزوله (81/57درصد) به سفترياكسون و 22 ايزوله (23/15درصد) به آزترئانوم مقاومت داشتند؛ اما هيچ‌يك از ايزوله‌ها به كوليستين مقاوم نبودند. علاوه‌براين، 21 ايزوله (22/1درصد) داراي ژن FOX، 13 ايزوله (11/57درصد) داراي ژن AAC، 7 ايزوله (36 /7درصد) داراي ژن MOX، 4 ايزوله (4/21درصد) داراي ژن CIT، 2 ايزوله (2/1 درصد) داراي ژن DHA و 1 ايزوله (1/05 درصد) داراي ژن EBC بودند. شايان ‌ذكر است كه ارتباط معناداري بين حضور ژن‌هاي پلاسميدي و مقاومت آنتي‌بيوتيكي به‌دست آمد (سطوح معناداربودن ). نتيجه‌گيري: حضور ژن‌هاي كد‌كننده آنزيم AmpC مي‌تواند زمينه مناسبي را براي بروز مقاومت به طيف گسترده‌اي از آنتي‌بيوتيك‌ها فراهم كند.
چكيده لاتين :
Background and Objective: AmpC-type beta-lactamases have been implicated in group C of Amber, which includes EBC, CIT, MOX, FOX, DHA, and ACC. The active presence of these plasmid genes in clinical isolates of P.aeruginosa has resulted in resistance to a wide range of antibiotics. Therefore, we aimed to determine the minimum inhibitory concentrations (MIC) of different antibiotic groups in clinical isolates of P. aeruginosa carrying AmpC enzyme and study their relationship pattern. Materials and Methods: In this descriptive study, the MIC of 95 P. aeruginosa isolates was determined using E-test for cefocytosine, cefpodoxime, cefotaxime, ceftazidime, ciprofloxacin, colicitin, aztreonam, and ceftriaxone antibiotics (Liofilchem, Italy). Multiplex polymerase chain reaction was used to amplify and identify plasmid genes. The Chi-squared test was used to determine the relationship between variables. Results: Of the 95 P. aeruginosa isolates, 95 (100%) isolates were resistant to cefoxitin, 79 (83.5%) isolates to cefpodoxime, 2 (2.1%) isolates to ceftazidime, 87 (81.57%) isolates to ceftriaxone, and 22 (23.15%) isolates were resistant to aterranum, but none of the isolates was resistant to colistin. In addition, 21 (22.1%) isolates had FOX gene, 13 (11.57%) isolates had AAC gene, 7 (36.6%) isolates had MOX gene, 4 (21.4%) isolates had CIT gene, 2 (2.1%) isolates had DHA gene, and 1 (1.05%) isolate had EBC gene. It is worth mentioning that there was a significant relationship between the presence of plasmid genes and antibiotic resistance (level of significance: P≤0.05). Conclusion: The presence of the genes encoding the AmpC enzyme can provide the ground for resistance to a broad range of antibiotics.
سال انتشار :
1396
عنوان نشريه :
پزشكي باليني ابن سينا
فايل PDF :
7658372
عنوان نشريه :
پزشكي باليني ابن سينا
لينک به اين مدرک :
بازگشت