همبستگي بين دامنه CMAP عضله بازكننده كوتاه انگشتان پا در پي تحريك عصب پرونئال و شاخص HbA1C در مبتلايان به ديابت نوع 2

Correlation between Compound Muscle Action Potential Amplitude of Extensor Digitorum Brevis Muscle Following Proneal Nerve Stimulation and HbA1C in Type-II Diabetic Patients

سابقه و هدف: نوروپاتي محيطي ديابت (Diabetic peripheral neuropathy DPN:) رايج‌ترين عارضه ديابت است كه عدم تشخيص به‌موقع آن منجر به زخم پا و آمپوتاسيون اندام فرد مي‌شود. استاندارد طلايي براي بررسي DPN، روش الكترودياگنوستيك (EDX) است؛ اما محدوديت‌هايي زيادي دارد. تخمين شاخص‌هاي EDX به‌وسيله معادلات رگرسيوني حائز اهميت مي‌باشد. در اين ارتباط هدف از مطالعه حاضر، تعييين همبستگي بين دامنه CMAP عضله بازكننده كوتاه انگشتان پا در پي تحريك عصب پرونئال و شاخص HbA1C در بيماران ديابت نوع 2 مي‌باشد. مواد و روش‌‌ها: از بين 730 زن مبتلا به ديابت نوع 2، 33 نفر در اين مطالعه شركت نمودند. ميانگين و انحراف استاندارد سن، جرم، قد، BMI، FBS و HbA1C آن‌ها به‌‌ترتيب 7/36±48/30سال، 8/38±69/68 كيلوگرم، 0/07±1/59 متر، 3/24±27/32 كيلوگرم بر مجذور قد برحسب متر، 52/09±180/94 ميلي‌گرم بر دسي‌ليتر و 0/28±8/65 درصد بود. با استفاده از دستگاه EMG/NCV4000 S، عصب پرونئال تحريك شد و مقدار دامنه CMAP عضله بازكننده كوچك انگشت پا (EDB) ثبت گرديد. علاوه‌براين، با استفاده از نرم‌افزار 22 SPSS و متغيرهاي پيش‌بين HbA1C و BMI، معادله رگرسيون خطي براي تخمين دامنه CMAP با سطح معناداري 05/0P< به‌دست آمد. يافته‌ها: تنها متغير HbA1C وارد مدل رگرسيون شد و معادله رگرسيون HbA1C * (638/0-)+354/9= به‌دست آمد. مجذور ضريب همبستگي چندگانه تعديل‌شده نيز نشان داد كه HbA1C مي‌تواند 34 درصد از تغييرات دامنه CMAP عضله EDB را تبيين كند. نتيجه‌گيري: متغير HbA1C از قابليت پيش‌بيني شاخص‌هاي EDX برخوردار مي‌باشد. با تشخيص به‌موقع DPN به‌وسيله معادلات رگرسيوني در مطب مي‌توان با شروع به‌موقع درمان از عوارض خطرناك ديابت كاست.

Background and Objective: Diabetic peripheral neuropathy (DPN) is a common sequela of diabetes. Late diagnosis of DPN may result in ulcer and amputation of the lower limbs. Electrodiagnostic (EDX) testing is the golden standard for DPN assessment. However, due to the limitations of EDX testing, the estimation of EDX indices using a regression model is of utmost importance. Herein, we sought to determine the correlation between compound muscle action potential (CMAP) amplitude of extensor digitorum brevis muscle following peroneal nerve stimulation and HbA1C in type-II diabetic patients. Materials and Methods: From among 730 diabetic females, we enrolled 33 patients with the mean age, weight, height, body mass index (BMI), fasting blood sugar (FBS), and HbA1C of 48.30±7.36 years, 69.68±8.38 kg, 1.59±0.07 m, 27.32±3.24 kg/m2, 180.94±52.09 mg/dl, and 8.65±0.28%, respectively. Using EMG/NCV 4000S system, the amplitude of CMAP of extensor digitorum brevis (EDB) muscle following the stimulation of peroneal nerve was quantified. Then, using HbA1C and BMI as predictor variables, stepwise multiple regression analysis was performed in SPSS 22 to estimate CMAP amplitude. P-value less than 0.05 was considered statistically significant. Results: Only HbA1C was entered into the equation. The regression equation was =9.354+ (-0.638)* HbA1C. Multiple adjusted R2 showed that HbA1C could explain 34% of the variations in CMAP amplitude of EDB. Conclusion: HbA1C variable can predict EDX indices. Timely diagnosis of DPN by regression equations in physician’s office can reduce diabetes complications through early initiation of treatment.