بررسي ارتباط بين حضور ژن‌هاي توليدكننده توكسين و الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي در ايزوله‌هاي سودوموناس آئروژينوزاي جداشده از زخم سوختگيبررسي ارتباط بين حضور ژن‌هاي توليدكننده توكسين و الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي در ايزوله‌هاي سودوموناس آئروژينوزاي جداشده از زخم سوختگي

Investigation of the Relationship between the Presence of Genes Producing Toxin and Antibiotic Resistance Pattern in Pseudomonas aeruginosa Strains Isolated from Burn Wounds

سابقه و هدف: توكسين‌هاي ترشح‌شده از زخم سوختگي ناشي از سودوموناس آئروژينوزا نقش مهمي در انتشار عفونت دارند و ممكن است الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي بر افزايش حالت توكسيسته اين باكتري تأثير داشته باشد. در اين ارتباط، مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط بين حضور توكسين‌هاي سودوموناس آئروژينوزا‌ي جداشده از زخم سوختگي و الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي انجام شد. مواد و روش‌‌ها: در اين مطالعه توصيفي– مقطعي ابتدا ايزوله‌هاي سودوموناس آئروژينوزا از نمونه زخم سوختگي با استفاده از آزمون‌هاي بيوشيميايي شناسايي شدند. الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي براساس الگوي( CLSI (Clinical and Laboratory Standards Institute مورد بررسي قرار گرفت. جهت شناسايي ژن‌هاي عامل توليدكننده توكسين از روش PCR (Polymerase Chain Reaction) استفاده گرديد. از نرم‌افزار SPSS 16 و آزمون مجذور كاي نيز براي تجزيه و تحليل آماري بهره گرفته شد. يافته‌ها: از مجموع 250 ايزوله جداشده از زخم سوختگي، 63 ايزوله (25/2 درصد) سودوموناس آئروژينوزا به‌دست آمد. بر مبناي نتايج آنتي‌بيوتيك‌هاي دوري‌پنم، ارتاپنم و مروپنم داراي بيشترين فراواني از نظر مقاومت بودند و آنتي‌بيوتيك‌هاي پيپراسيلين/تازوباكتام و پيپراسيلين كمترين فراواني را به لحاظ مقاومت داشتند. علاوه‌براين، مقاومت به ايمي‌پنم با توجه به نتايج حداقل غلظت مهاري در 3 ايزوله (4/76 درصد) به‌صورت نيمه‌حساس مشاهده شد. از سوي ديگر، ژن exoS در 40 ايزوله (63/49 درصد)، ژن toxA در 31 ايزوله (49/2 درصد)، ژن exoT در 39 ايزوله (61/9 درصد)، ژن exoY در 56 ايزوله (88/88 درصد) و ژن pvdA در 50 ايزوله (79/36 درصد) مشاهده گرديد. شايان ذكر است كه ارتباط معناداري بين الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي و پراكنش ژن‌هاي توكسين به‌دست آمد (P <0.05). نتيجه‌گيري: نتايج نشان دادند كه الگوي مقاومت آنتي‌بيوتيكي مي‌تواند نقش مهمي در پراكنش ژن‌هاي عامل توكسين در ايزوله‌هاي سودوموناس آئروژينوزاي جدا‌شده از زخم سوختگي داشته باشد.

Background and Objective: Secreted toxins of the burn wounds caused by Pseudomonas aeruginosa play an important role in spreading infection. The antibiotic resistance pattern may have an effect on the increased toxicity of this bacterium. Therefore, the aim of this study was to determine the relationship between the presence of P. aeruginosa toxins isolated from burn wounds and the antibiotic resistance pattern. Materials and Methods: In this cross sectional-descriptive study, P. aeruginosa isolates were first isolated from the burn wound samples by using biochemical tests. The next step dealt with the investigation of antibiotic resistance pattern based on CLSI (Clinical and Laboratory Standards Institute). The process of identifying the genes responsible for producing toxin was performed by polymerase chain reaction method. Data analysis was performed in SPSS (version 16) using the Chi-square test. Results: Out of 250 strains isolated from burn wounds, 63 isolates (25.2%) were obtained from P. aeruginosa. With regard to resistance, the obtained results revealed that Doripenem, Ertapenem, and Meropenem antibiotics had the highest frequency, whereas, the antibiotics of Piperacillin/Tazobactam and Piperacillin had the lowest frequency. Moreover, resistance to imipenem was observed to be semi-sensitive regarding the minimum inhibitory concentration in three isolates (76.4%). The exoS, toxA, exoT, exoY, and pvdA genes were observed in 40 (63.49%), 31(49.2%), 39 (61.9%), 56 (88.88%), and 50 (79.36%) isolates, respectively. In addition, there was a significant correlation between the antibiotic resistance pattern and distribution of toxin genes (P <0.05). Conclusion: According to the obtained results, it can be concluded that the antimicrobial resistance pattern could play an important role in the distribution of P. aeruginosa toxin genes isolated from burn wounds