ويژگي‌هاي بيومكانيكي قرنيه در بيماران مبتلا به كراتوكونوس و ارتباط آن با شدت بيماري

Correlation of Biomechanical Features of Keratoconus Patients with Severity of Disease

سابقه و هدف: كراتوكونوس يك اختلال قرنيه است كه با نازكي و برجسته‌شدن پيش‌رونده آن مشخص شده و مي‌تواند منجر به نقص بينايي گردد. به دليل تغييرات فوق ساختماني قرنيه در بيماري كراتوكونوس، استحكام و ويژگي‌هاي بيومكانيكي آن دچار تغييراتي مي‌شوند. در اين ارتباط، مطالعه حاضر با هدف تعيين ويژگي‌هاي بيومكانيكي قرنيه در بيماران مبتلا به كراتوكونوس و ارتباط آن با شدت بيماري انجام شد. مواد و روش‌‌ها: افراد گروه مورد از بيماران مبتلا به كراتوكونوس مراجعه‌كننده به درمانگاه چشم بيمارستان نيكوكاري تبريز بودند و گروه شاهد نيز از افراد فاقد هرگونه بيماري چشمي انتخاب شدند. در ادامه ويژگي‌هاي بيومكانيك قرنيه، فاكتور مقاومت قرنيه (CRF: Corneal Resistance Factor) و هيسترزيس قرنيه (CH: Corneal Hysteresis) در تمامي جمعيت مورد مطالعه با استفاده از دستگاه اكولار ريسپانس آنالايزر (ORA: Ocular Regression Analyzer) مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته‌ها: 213 چشم كراتوكونوسي و 179 چشم طبيعي در اين مطالعه بررسي گرديدند. ميانگين هيسترزيس قرنيه در چشم‌هاي معمولي 1/34±13/49 ميلي‌متر جيوه و در چشم‌هاي كراتوكونيك 1/01±7/67ميلي‌متر جيوه به‌دست آمد كه اين تفاوت از نظر آماري معنا‌دار بود؛ اما اختلاف بين هيسترزيس قرنيه چشم‌هاي كراتوكونيك با شدت خفيف، متوسط و شديد معنا‌دار بود (به‌ترتيب 8/86، 8/30 و 7/10 ميلي‌متر جيوه). از سوي ديگر، ميانگين فاكتور مقاومت قرنيه در چشم‌هاي معمولي 1/15±12/68ميلي‌متر جيوه و در چشم‌هاي كراتوكونيك 1/07±7/36ميلي‌متر جيوه به‌دست آمد كه از نظر آماري معنا‌دار بود. اختلاف بين فاكتور مقاومت قرنيه چشم‌هاي كراتوكونيك با شدت خفيف، متوسط و شديد نيز معنا‌دار بود (به‌ترتيب 8/55، 8/05و 6/76 ميلي‌متر جيوه). نتيجه‌گيري: يافته‌ها نشان دادند كه هيسترزيس و فاكتور مقاومت قرنيه در چشم‌هاي كراتوكونوس پايين‌تر مي‌باشند و با افزايش شدت بيماري كاهش مي‌يابند.

Background and Objective: Keratoconus is a disorder in cornea characterized by constant thinning and prominence that can result in vision defect. Due to ultrasonic changes in the corneal structure caused by keratoconus disease, its rigidity and biomechanical properties are subject to some changes. In this regard, the present study was conducted to determine the correlation of biomechanical features of keratoconus patients with the severity of the disease. Materials and Methods: The case group was selected from the patients with keratoconus who referred to the Corneal Clinic of Nikookari Hospital in Tabriz and the controls had no eye diseases. Corneal biomechanics, corneal hysteresis, and corneal resistance factor were evaluated in all the samples using an ocular response analyzer device. Results: The present study was carried out on 213 keratoconus eyes and 179 normal eyes. The mean scores of corneal hysteresis were obtained at 13.49±1.34 and 7.67±1.01 mmHg for normal and keratoconus eyes, respectively, which were significantly different between the two groups. The differences between the corneal hysteresis of mild (8.86 mm Hg), moderate (8.30 mm Hg), and severe (7.10 mm Hg) keratoconus eyes were also significant. The mean scores of the corneal resistance factor were reported as 12.68±1.15 and 7.36±1.07 mmHg for normal and keratoconus eyes, respectively, which were significantly different between the two groups. The differences between the corneal resistance factor of mild (8.55 mm Hg), moderate (8.05 mm Hg), and severe (6.76 mm Hg) keratoconus eyes were also significant. Conclusion: The obtained results of the present study showed that corneal hysteresis and corneal resistance factor were lower in keratoconus eyes, compared to those in normal eyes and decreased with the severity of the disease