عنوان به زبان ديگر :
Frequency of Laboratory Abnormalities in Patients with Chronic Pruritus Admitted to the Dermatology Clinic of Farshchian Hospital in Hamadan, Iran, in 2017
پديد آورندگان :
بحيرائي، زهرا دانشگاه علوم پزشكي همدان , صنائي، زهرا دانشگاه علوم پزشكي همدان - دانشكده پزشكي - گروه پزشكي اجتماعي , عليرضائي، پدرام دانشگاه علوم پزشكي همدان - مركز تحقيقات پسوريازيس
كليدواژه :
اختلالات آزمايشگاهي , بيماري سيستميك , پارانئوپلاستيك , خارش
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: خارش مزمن به خارش بيش از شش هفته اطلاق مي‌شود كه مي‌تواند منجر به اختلالات خواب، اختلال در فعاليت روزانه، افسردگي و در نتيجه كاهش كيفيت زندگي فرد مبتلا گردد. بررسي‌هاي آزمايشگاهي متعددي جهت يافتن بيماري‌هاي سيستميك در مبتلايان به خارش مزمن توصيه شده است؛ اما شيوع كلي اين بيماري‌ها در بيماران گرفتار خارش چندان مشخص نمي‌باشد. در اين ارتباط، مطالعه حاضر با هدف تعيين فراواني اختلالات آزمايشگاهي در بيماران مبتلا به خارش مزمن انجام شد. اين امر مي‌تواند به شناسايي عوامل مرتبط با خارش و تشخيص بيماري‌هاي زمينه‌اي در اين بيماران كمك كند.
مواد و روش‌‌ها: مطالعه حاضر به‌صورت مقطعي انجام شد. در اين مطالعه 30 بيمار دچار خارش مزمن و بدون ضايعه پوستي يا سابقه بيماري سيستميك توجيه‌كننده خارش از نظر متغيرهاي دموگرافيك (مانند سن و جنس) و پارامترهاي آزمايشگاهي (Erythrocyte Sedimentation Rate، آنزيم‌هاي كبدي و آلكالن فسفاتاز، بيلي‌روبين (Bilirubin) تام و مستقيم، كراتينين، نيتروژن اوره خون (BUN: Blood Urea Nitrogen)،
قند خون ناشتا، آزمون عملكرد تيروئيد، تعداد گلبول‌هاي سفيد خون، هموگلوبين و لاكتات دهيدروژناز) بررسي شدند. در ادامه، داده‌هاي دموگرافيك و آزمايشگاهي در چك‌ليست ثبت گرديدند و با استفاده از نرم‌افزار SPSS 20 تجزيه و تحليل شدند.
يافته‌ها: ميانگين سني بيماران معادل 15/4±50/4 سال بود. 60 درصد از بيماران مرد و 40 درصد زن بودند. در 40 درصد از بيماران اختلال آزمايشگاهي يافت شد. بر مبناي نتايج، شايع‌ترين اختلالات آزمايشگاهي عبارت بودند از: افزايش قند خون ناشتا (26/6 درصد) و كاهش سطح هموگلوبين (16/7 درصد). ساير اختلالات آزمايشگاهي شامل موارد زير بودند: افزايش سطح آلكالن فسفاتاز (10 درصد)، لكوسيتوز (6/6 درصد) و افزايش لاكتات دهيدروژنازLDH:(Lactate Dehydrogenase) ESR، TSH، BUN، بيلي‌روبين و كراتينين هر كدام 3/3 درصد. شايان ذكر است كه تفاوت آماري معناداري بين شيوع اختلالات آزمايشگاهي در مردان و زنان وجود نداشت. در اين مطالعه يك بيمار لنفوسيتوز همراه با افزايش LDH داشت كه در نهايت اختلال لنفوپروليفراتيو تشخيص داده شد.
نتيجه‌گيري: با وجود اينكه نتايج آزمايشات در 60 درصد از افراد نرمال بود؛ اما پيداكردن يك مورد اختلال لنفوپروليفراتيو در اين بيماران اهميت بررسي‌هاي كامل آزمايشگاهي در آن‌ها را گوشزد مي‌‌نمايد
چكيده لاتين :
Background and Objective: Chronic pruritus is defined as an itching sensation lasting more than 6 weeks. This condition may cause sleep disorders, daily activity disturbance, depression, and eventually impaired quality of life. Several laboratory evaluations have been recommended for patients afflicted with chronic pruritus to find the underlying systemic diseases. However, the general prevalence of systemic diseases in these patients is not specified yet. Regarding this, the present study was conducted to assess the frequency of laboratory abnormalities in patients with chronic pruritus. The findings of the current study may help identify relative factors and diagnose the underlying diseases in these patients.
Materials and Methods: This cross-sectional study was conducted on 30 patients suffering from chronic pruritus without skin lesions or a history of systemic diseases that may cause pruritus. The recorded data included demographic variables (e.g., age and gender) and laboratory parameters (e.g., erythrocyte sedimentation rate [ESR]), liver function tests, alkaline phosphatase, total and direct bilirubin, creatinine, blood urea nitrogen [BUN], fasting blood sugar [FBS], thyroid function tests, white blood cell count, hemoglobin, and lactate dehydrogenase [LDH]). The data were analyzed in SPSS software (version 20).
Results: The mean age of the patients was 50.4±15.4 years, and 60% of them were male. According to the results, 40% of the patients had laboratory abnormalities. The most common laboratory abnormalities included the increased levels of FBS (26.6%) and decreased levels of hemoglobin (16.7%), followed by increased levels of alkaline phosphatase (10%), leukocytosis (6.6%), and elevated levels of LDH, ESR, thyroid-stimulating hormone, BUN, bilirubin, and creatinine (each 3.3%). There was no statistically significant difference between the males and females regarding the prevalence of laboratory abnormalities. One patient had lymphocytosis, along with the elevated levels of LDH, and was finally diagnosed with lymphoproliferative disorder.
Conclusion: Although the laboratory tests were normal in 60% of the participants, the identification of one case with lymphoproliferative disorder in these patients highlighted the importance of performing a thorough laboratory assessment in these patients.
