اثربخشي درمان فراشناختي بر كاهش نشانه‌هاي فرانگراني و آميختگي فكر در مبتلايان به اختلال اضطراب فراگير مراجعه‌كننده به يك بيمارستان نظامي

The effectiveness of meta-cognitive therapy on reducing metaworry symptoms and thought fusion in people with generalized anxiety disorder referred to a Military Hospital

مقدمه: اختلال اضطراب فراگير به صورت اضطراب افراطي و نگراني ذهني غير قابل كنترل تعريف مي­شود. اين اختلال ممكن است عواملي فراتر، از جمله فرانگراني و آميختگي فكر را نيز شامل گردد. روش كار: پژوهش حاضر يك مطالعه كارآزمايي باليني از نوع شبه آزمايشي است و در آن از طرح پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل استفاده شده است. جامعه آماري شامل كليه مراجعين با تشخيص اختلال اضطراب فراگير مراجعه‌كننده به يكي از بيمارستان‌هاي نظامي مي­باشد كه از بين آنان، 24 نفر با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي، انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش پرسشنامه فرانگراني (MWQ)، پرسشنامه آميختگي فكر(TFI) و پروتكل درمان فراشناختي (MCT) بود و داده­ها با استفاده از روش آماري تحليل كوواريانس چند متغيري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته­ ها: نتايج نشان دادند كه فراشناخت درماني در كاهش فرانگراني و آميختگي فكر مبتلايان به اختلال اضطراب فراگير تأثير دارد. بر مبناي تحليل نتايج، ميزان 0/546 از واريانس كاهش فرانگراني و همچنين ميزان 0/362 از واريانس كاهش آميختگي فكر در پس­آزمون توسط فراشناخت درماني تبيين شده است و اثر معني­دار عامل بين­آزمودني­هاي گروه آزمايش تأييد مي­شود. نتيجه گيري: تكنيك هاي فراشناختي، موجب كاهش افكار منفي اتوماتيك و نگرش هاي ناكارآمد گرديده كه زمينه­ي كاهش فرانگراني را فراهم مي­كند. همچنين فراشناخت­درماني موجب اصلاح سوگيري­هاي شناختي شده و منجر به كاهش آميختگي فكر مي­گردد. لذا مهمترين اشاره­ي پژوهش در مبتلايان به اختلال اضطراب فراگيراين است كه درمانگران بايد سعي كنند اين روش درماني را به عنوان يك درمان روانشناختي در اين حوزه مورد توجه بيشتر قرار دهند.

Introduction: Generalized anxiety disorder is of various types anxiety disorders, that are defined excessive anxiety and worry mental uncontrollable. Methods: This study is a clinical trial of quasi-experimental research which pretest-posttest control group design was used. The study population included all patients with a diagnosis of generalized anxiety disorder referring to is the one of the military hospitals, among them, 24 people using the random sampling method were selected. The instruments used in this study were the Meta-worry Questionnaire (MWQ), Thought Fusion Inventory (TFI) and meta-cognitiveTherapy package and data were analyzed withunivariate analysis of covariance (ANCOVA). Results: The findings suggest that meta-cognitive therapy is effective for metaworry and thought fusion in patients with generalized anxiety disorder. Based on the analysis results, the 546/0 of variance Reduction meta-worry and also 362/0 of variance Reduction thought fusion In the post-test Explained by meta-cognitive therapy and significant effect of the experimental group is confirmed. Conclusion: Cognitive techniques reduce automatic negative thoughts and dysfunctional attitudes that provide reducing metaworry. Meta-cognitive therapy also improves cognitive biases that may lead to a reduction in the thought fusion. The implicit reference of this study is that health authorities should try to consider this therapy as a therapy in this area.