علل مراجعه مجدد بيماران به بيمارستان‌هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي زاهدان

Patients’ Readmission Causes in Teaching Hospitals of Zahedan University of Medical Sciences

مقدمه: مراجعه مجدد، به جز در موارد درمان‌هاي چند مرحله‌اي و يا به عبارت ديگر در مواردي كه مراجعه مجدد به منظور تكميل و پيگيري منطقي درمان صورت مي‌گيرد، نشان‌دهنده آن است كه در مراجعه اول به دلايل مختلف درمان بيمار به صورت كامل و صحيح صورت نگرفته است. اين پژوهش با هدف تعيين علل مراجعه مجدد بيماران به بيمارستان‌هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي زاهدان در سال 1389 انجام شد. روش كار: اين پژوهش از نوع پژوهش‌هاي مقطعي بود. جامعه پژوهش 2798 پرونده از بيماراني بود كه در سال 1389 به بيمارستان‌هاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي زاهدان مراجعه مجدد داشتند. تعداد 864 پرونده به صورت نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش چك‌ليستي شامل پنج بخش و 16 متغير بود كه با مراجعه به پرونده‌ها و استخراج داده‌هاي لازم تكميل شدند. آناليز داده‌ها با استفاده از آمار توصيفي، آزمون دقيق فيشر و كاي‌اسكوئر انجام شد. يافته‌ها: از بين بيماران مورد مطالعه 47,7% مرد و 52.3% زن بودند. در بيشتر موارد (46.5%)، علت مراجعه دوم اين بيماران به مراكز مورد مطالعه، پيگيري درمان بود. عود بيماري (20.3%)، عوارض بيماري (14.5%)، بيماري جديد (10.4%)، درمان ناقص (7.1%)، عوارض جراحي (1%) و عوارض اقدام (0.2%) به ترتيب ساير علل مراجعه مجدد بيماران به مراكز مورد مطالعه بود. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج اين پژوهش مي‌توان گفت 56.9% از عللي كه باعث مراجعه مجدد بيماران شده است غير قابل اجتناب و پيشگيري بوده است و حدود 43.1% علل قابل پيشگيري مي‌باشند كه مي‌توان با تجهيز مراكز درماني به امكانات لازم جهت انجام جراحي‌هاي سرپايي و انجام اعمال جراحي غيرتهاجمي، توسعه درمانگاه‌هاي سرپايي و ارتقاي كيفيت خدمات درمانگاهي، ويزيت بيماران در منزل و بالا بردن سطح آموزش بيماران در هنگام ترخيص اين موارد را كاهش داد.

Introduction: Readmission indicates partial treatment of patients except for follow-up treatments. This study aimed to determine the causes of patients’ readmissions in teaching hospitals at Zahedan University of Medical Sciences in 2010. Methods: In this cross-sectional study, 864 out of 2798 medical records of patients readmitted to the hospitals were randomly selected. Data were collected using a checklist included 16 items in five sections. Validity and reliability of the checklist were assessed. Data were analyzed using the descriptive statistics, Fisher exact test, and Chi-squared test. Results: From all readmitted patients, 52.3% were females. Follow-up treatment was mentioned as the main cause of patients’ readmissions (46.5%). Recurrence of disease (20.3%), disease complications (14.5%), other diseases (10.4%), partial treatment (7.1%), postoperative complications (1%), and medical procedure complications (0.2%) were other causes of readmissions. Conclusion: This study showed that 56.9% of the causes of patients' readmissions were inevitable and 43.1% of them were evitable. Some proper measurements to decrease patients' readmissions are equipping hospitals with adequate facilities for outpatient surgeries, performing non-invasive surgeries, improving outpatient clinics and quality of clinical services, visiting patients at home, and educating patients at the time of discharge.