نقش افزايش قطبيت حلال در محتواي تام فنل و فلاونوئيدي و ميزان فعاليت آنتي اكسيداني گياه مورد Myrtus communis L.

Effect of Increasing the Polarity of Solvent on Total Phenol and Flavonoid Contents and Antioxidant Activity of Myrtle (Myrtus communis L.)

سابقه و هدف: گياهان داروئي از منابع اصلي آنتي‌‌اكسيدان‌هاي قوي به شمار مي‌روند. گياه مورد از خانواده ميرتاسه يك گياه داروئي بوده كه در سراسر دنيا در طب سنتي به كار مي‌رود. اين گياه بسيار شناخته شده بوه و فعاليت آنتي‌اكسيداني اثبات شده‌اي دارد. اين مطالعه به منظور بررسي نقش حلال در محتواي فنلي و ميزان فعاليت آنتي‌اكسيداني برگ گياه مورد طراحي شده است. مواد و روش‌ها: برگ‌ها در سايه خشك و به قطعات ريز خرد شدند. پودر گياه به طور جداگانه و هم‌چنين به طور متوالي با 6 حلال با قطبيت‌هاي متفاوت شامل: n- هگزان، كلروفرم، اتيل استات، n- بوتانول، متانول و آب استخراج شدند. بدين‌ترتيب 12 عصاره تهيه شد. فعاليت آنتي‌اكسيداني با چهار روش مختلف مورد ارزيابي قرار گرفت: به دام اندازي راديكال آزاد DPPH و نيتريك اكسايد، تست احيا كنندگي و بررسي فعاليت شلاته‌كنندگي آهن. علاوه بر آن محتواي تام فنلي و فلاونوئيدي نيز اندازه گيري شد. يافته‌ها: بالاترين راندمان عصاره گيري در هر دو روش به قطبي ترين حلال تعلق داشت: آب. اين عصاره بالاترين ميزان فنلي تام را نيز دارا بود، اما ميزان فلاونوئيد آن بالاترين نبود. حلال‌هاي قطبي بهترين فعاليت آنتي‌اكسيداني را در به دام‌اندازي راديكال آزاد DPPH و نيتريك اكسايد و هم‌چنين تست احيا كنندگي نشان دادند. حلال‌هاي غير قطبي مانند كلروفرم، n- بوتانول و اتيل استات براي استخراج فلاونوئيد ها بسيار مناسب‌تر بودند و فعاليت شلاته كنندگي آهن بالاتري از خود نشان دادند. استنتاج: استفاده از حلال قطبي، استخراج مقادير بيش‌تر تركيبات فنولي را امكان‌پذير مي‌نمايد. اين تركيبات بالاترين فعاليت آنتي‌اكسيداني را در عصاره دارا مي‌باشند. حلال‌هاي غير قطبي براي استخراج فلاونوئيد ها مناسب‌تر هستند.

Background and purpose: Medicinal plants are the main source of very potent antioxidants. Myrtus communis L. (Myrtle, Myrtaceae) is a medicinal plant used worldwide in traditional medicine. It is a well-known plant with distinctive antioxidant activity. This study aimed at investigating the effect of solvents extraction on total phenolics and antioxidant activity of extracts from Myrtle (Myrtus communis L.) leaf. Materials and methods: The shade-dried leaf was extracted separately or successively with 6 solvets with different polarity: n-hexane, chloroform, ethyl acetate, n-butanol, methanol, and water. Twelve extracts were prepared. Antioxidant capacity was assessed using DPPH and nitric oxide (NO), free radicals scavenging, reducing power and iron chelating activity. The total phenolic and flavonoid contents were also determined. Results: The highest yield of extraction was achieved by the most polar solvent, water. It also showed highest amount of phenolics but the extract did not contain the highest amount of flavonoids. Polar solvent extracts showed the best antioxidant capacities in DPPH and NO free radicals scavenging and reducing power. Nonpolar solvents, such as Chloroform, n-butanol and ethyl acetate had the highest amount of flavonoids and were also detected with the best iron chelating activity. Conclusion: The results clearly showed that utilization of polar solvent results in extraction of significant amounts of phenolics. Those components were the most potent antioxidants present in these extracts. Nonpolar solvents are more suitable for extraction of favonoids