شماره ركورد :
1074858
عنوان مقاله :
اپيدميولوژي، عوامل خطر و پيامدهاي باليني بيماران بستري با عفونت پاي ديابتي
عنوان به زبان ديگر :
Epidemiological Study, Risk factors and Clinical Outcomes of Diabetic Foot Infection in Hospitalized Patients
پديد آورندگان :
عليخاني، احمد دانشگاه علوم پزشكي مازندران - داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ - ﻣﺮﻛﺰﺗﺤﻘﻴﻘﺎتﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺿﺪ ﻣﻴﻜﺮوبي - ﮔﺮوهﺑﻴﻤﺎري ﻋﻔﻮﻧﻲ ﻫﺎي , زمان مرادي، محمد دانشگاه علوم پزشكي مازندران - داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ - كميته تحقيقات دانشجويي , عليخاني، شايان دانشگاه علوم پزشكي مازندران - داﻧﺸﻜﺪه ﭘﺰﺷﻜﻲ - كميته تحقيقات دانشجويي
تعداد صفحه :
11
از صفحه :
81
تا صفحه :
91
كليدواژه :
پيامد باليني , فاكتور خطر , عفونت پاي ديابتي
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: عفونت‌هاي پا شايع‌ترين مشكل و علت اصلي ناتواني و بستري در بيماران ديابتي محسوب مي‌شوند. اجراي اقدامات پيشگيرانه از بروز بيماري ديابت و عوارض ناتوان كننده آن مي‌تواند در كاهش هزينه‌هاي اقتصادي تحميلي به سيستم‌هاي بهداشتي بسيار كمك‌كننده باشد. هدف از اين پژوهش بررسي فراواني عوامل مستعدكننده‌ در ايجاد زخم پاي ديابتي و نيز فراواني پيامدهاي باليني بيماران و ارتباط اين دو با هم مي باشد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه تحليلي بر روي 200 بيمار مبتلا به عفونت زخم پاي ‌ديابتي بستري در بيمارستان‌هاي آموزشي شهر ساري در سال 93-92 انجام شد. بيماران از نظر علائم و نشانه‌هاي عفونت زخم، وجود نوروپاتي و واسكولوپاتي مورد ارزيابي قرار گرفته و چك ليست حاوي سوالات دموگرافيك براي هر بيمار تكميل شد. سنجش اطلاعات به وسيله نسخه 16 نرم افزار SPSS انجام شد. يافته‌ها: در اين مطالعه 54 درصد بيماران مرد و 46 درصد زن بودند. ميانگين سن ابتلا به عارضه پاي ديابتي 10/2± 58/3 سال بوده از 20/5 درصد بيماران تحت آمپوتاسيون اكثراً (75 درصد) مرد بودند. بيش‌ترين ميزان شيوع زخم پا در ناحيه انگشت شست و كم‌ترين ميزان آن در ناحيه قوزك داخلي مشاهده شد. همه نمونه‌ها از نظر كشت مثبت بودند كه شايع‌ترين پاتوژن جدا شده به ترتيب استافيلوكوكوس اورئوس (28/5 درصد) و پسودوموناس آئروژينوزا بودند (14/5 درصد). طبق نتايج، سابقه قبلي زخم وآمپوتاسيون و تغييرات دال بر وجود استئوميليت در گرافي مي‌توانند پيش‌بيني‌كننده احتمال آمپوتاسيون باشند. استنتاج: با توجه به شيوع بالاي ديابت در ايران، چنين پژوهش‌هايي با هدف ايجاد يك زمينه مناسب آموزشي براي بيماران و خانواده‌ آن‌ها و نيز كاركنان سيستم‌هاي بهداشتي در راستاي درمان بهينه وكاهش بروز عوارضي نظير زخم پا داراي اهميت مي‌باشد.
چكيده لاتين :
Background and purpose: Diabetic foot infections are the most common problems that result in disability and hospitalization of diabetic patients. Preventive measures can decrease the incidence of diabetes and its complications thereby, reducing the economic cost of associated health services. The aim of this study was to evaluate the prevalence of predisposing factors in diabetic foot ulcer infection and the frequency of different clinical outcomes and their relationships with predisposing factors. Materials and methods: This analytical study was done in 200 hospitalized patients with diabetic foot infection in Sari teaching hospitals, 2013-14. Patients were evaluated for symptoms and signs of ulcer infection, neuropathy and vasculopathy. Also, demographic characteristics of all participants were recorded. Data was analysed in SPSS V.16. Results: The patients were 54% male and 46% female (mean age 58.3+10.2 years). Amputation was performed in 20.5% of the patients of whom 75% were male. The most common location of diabetic foot ulcer was the hallux and ankle was the least infected location. All the cultures were positive and the most prevalent pathogens were staphylococcus aureus (28%) and Pseudomonas aeruginosa (14.5%).The results showed that previous history of ulcers and amputation and osteomyelitic changes in foot X-ray could predict risk of amputation. Conclusion: Diabetes is so prevalent in Iran, therefore, it is important to reduce the incidence of diabetes complications by providing appropriate training to the patients, their families and healthcare staff.
سال انتشار :
1394
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران
فايل PDF :
7659153
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران
لينک به اين مدرک :
بازگشت