درآمد مورد انتظار پزشكان عمومي در ايران: مطالعه‌اي توصيفي جهت كمك به سياست‌گذاري در زمينه پرداخت منطقي و عادلانه

Target Income of Iranian General Practitioners: A Descriptive Helpful Study for Policies Related to Rational and Equitable Payment

مقدمه: پزشكان عمومي به‌عنوان مهم‌ترين ارايه‌كننده مراقبت سلامت اوليه نقش قابل‌توجهي در جريان كلي منابع بخش سلامت و پاسخگويي آن دارند. در اين راستا يكي از سؤالات پيش‌روي سياست‌گذاران سلامت ميزان انتظارات مالي پزشكان عمومي يا به بيان علمي‌تر درآمد هدف آنان مي‌باشد. مطالعه حاضر با هدف تعيين درآمد هدف پزشكان عمومي در ايران انجام شد. روش‌كار: در مطالعه مقطعي و توصيفي حاضر، پرسشنامه با استفاده از ادبيات موضوع و نظر صاحبن‌ظران طراحي شد. داده‌هاي موردنياز با انجام مطالعه پيمايشي با حجم نمونه 666 پزشك عمومي (در دو همايش سراسري انجمن پزشكان عمومي ايران) در سال 1394 جمع‌آوري گرديد. با استفاده از آمار توصيفي و آزمون‌هاي t-test, ANOVA و با با بهره‌گيري از نرم‌افزار stata12 داده‌ها تحليل شد . يافته‌ها: پزشكان عمومي مورد بررسي به‌طور متوسط داراي درآمد هدف 14613138 (10323692=SD ) و درآمد واقعي 6555573 ‌(5299751 =SD ) تومان در ماه بودند. به‌طور متوسط تقريبا 50% از انتظارات مالي پزشكان عمومي محقق شده است. درآمد هدف پزشكان عمومي تقريباً 10 برابر درآمد سرانه كشور بود. بين ميانگين درآمد موردانتظار پزشكان عمومي در جنسيت‌هاي مختلف، گروه‌هاي سني، وضعيت تأهل، سابقه طبابت، مكان طبابت، نوع طبابت و پنجك‌هاي درآمدي اختلاف معناداري (0.05 >P) وجود دارد. نتيجه‌گيري: اگرچه به‌طور متوسط انتظارات مالي پزشكان عمومي نسبت به توان اقتصادي كشور نسبتاً بالاست، اما نابرابري زيادي بين توقعات مالي پزشكان عمومي مختلف وجود دارد. به‌نحوي كه درصد قابل‌توجهي از پزشكان عمومي توقعات مالي پايين و منطقي دارند.

Introduction: General practitioners (GPs), as a main provider of primary health care, play a pivotal role in resource flows and responsiveness of healthcare systems. In this regard, a main issue in health policy making is how much money is considered desired by GPs (target income). Therefore, the current study was performed to analyze the GPs’ target income in Iran. Methods: This is a cross sectional and descriptive study. The questionnaire was designed based on the literature review and expert opinion. The data were gathered by a survey on 666 GPs using convenience sampling in 2015. Descriptive statistics, t-test, as well as ANOVA were used for statistical analysis. The analysis was performed using STATA 12. Results: The mean of monthly target income and actual income of studied GPs were 14613138 (SD= 10323692) and 6555573 (SD = 5299751) TOMAN, respectively. In average, the GPs reached to approximately 50% of their financial expectations. The GPs’ target income was almost 10 times Iran’s income per capita. There was a significant difference (P < 0.05) in GPs’ target income among gender, age groups, marital status, practice experience, practice setting, practice type, and income quintiles. Conclusions: While the average of GPs’ financial expectations with regard to the Iran economic capacity is high, there are large inequalities in financial expectations between GPs, so that the large percent of the GPs have low and reasonable financial expectations.