بررسي سطح سرمي سلنيوم در بيماران مبتلا به ديابت در مقايسه با گروه كنترل

The Comparison of Serum Selenium Level between Diabetic Patients and Control Group

مقدمه و هدف: علاوه بر عوامل خطر شناخته شده ، نقش ريز مغذي هاي مختلف مثل سلنيوم در بروز ديابت پيشنهاد شده است. برخي مطالعات قبلي همراهي بين كمبود سلنيوم و ديابت نوع دو را نشان داده است، در حالي كه ساير مطالعات چنين رابطه اي را اثبات نكرده است. هدف اين مطالعه ارزيابي سطح سرمي سلنيوم در بيماران مبتلا به ديابت نوع دو در مقايسه با گروه كنترل بود. اين مطالعه توصيفي تحليلي مقطعي بر روي بيماران مبتلا به ديابت نوع دو در شهر زاهدان انجام شده است. مواد و روش ها: صد و چهل بيمار تازه تشخيص داده شده مبتلا به ديابت نوع دو تحت بررسي سطح سرمي سلنيوم قرار گرفتند. صد و چهل فرد از جمعيت عمومي كه سطح قند خون ناشتاي نرمال داشتند به عنوان گروه كنترل انتخاب شدند. هر يك از افراد گروه كنترل به صورت جفت با افراد گروه مورد بر اساس جنس، سن (± يك سال) و نمايه توده بدني (1±) جور شدند. سطح سرمي سلنيوم به روش اسپكترومتري تعيين شد. نتايج با استفاده از t-test مقايسه شد. يافته ها: ميانگين سطح سرمي سلنيوم دربيماران16/78±91/68 ميكروگرم در ليتر و در گروه كنترل 21/96±144/25ميكروگرم در ليتر بود. ميانگين سطح سرمي سلنيوم بين دو گروه از نظر آماري تفاوت مشخصي داشت (p< 0.001). سطح سرمي سلنيوم در بيماران مبتلا به ديابت با اختلاف واضح آماري پايين تر از گروه كنترل بود. بحث و نتيجه گيري: در اين مطالعه سطح سرمي پايين سلنيوم با ديابت همراهي داشت. براي ارزيابي ارتباط بين سطح سرمي سلنيوم و بروز ديابت، مطالعاتي با حجم نمونه بالاتر مورد نياز مي باشد. همچنين مطالعاتي آينده نگر همراه با جايگزيني سلنيوم و بررسي اثرات آن بر روي ميزان بروز ديابت مي تواند مفيد باشد.

Introduction: In addition to the known risk factors, the role of different micronutrients such as selenium in the incidence of diabetes has been proposed. Several studies demonstrated a relationship between selenium deficiency and type II diabetes, while others did not confirm this relationship. This study aimed to evaluate the serum selenium level in patients with type II diabetes compared to a control group. Materials and Method: This cross-sectional cohort study was conducted on the patients with type II diabetes in Zahedan, Iran. This study was conducted on 280 individuals divided into two groups. The case group consisted of 140 patients newly diagnosed with type II diabetes, and the control group included 140 individuals from the general population with normal blood sugar level. The control group subjects were matched in pairs with those of the case group based on gender, age (±1 year), and body mass index (±1). The serum selenium level was determined by spectrometry, and the obtained results were compared using t-test. Results: The mean serum selenium level in the patients was 91.68±16.78 μg/L, while it was 144.25±21.96 μg/L in the control group. There was a significant difference between the groups regarding the mean serum selenium level (P<0.001). The serum selenium level of the diabetic patients was significantly lower in comparison to the control group. Conclusion: According to the results, low serum selenium level was associated with the incidence of diabetes. A larger sample size is required to evaluate the serum selenium level in diabetic patients. Moreover, further prospective studies are recommended to investigate the effect of selenium supplementation on the incidence of diabetes