پديد آورندگان :
مادرشاهيان، فرح دانشگاه علوم پزشكي بيرجند - دانشكده پرستاري و مامايي , باماري، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي زابل - دانشكده پرستاري و مامايي , جهانتيغ، موسي دانشگاه علوم پزشكي زابل - دانشكده پرستاري و مامايي
كليدواژه :
ديابت نوع دو , پيروي دارويي , جيگ ساو , مطالعه ي نيمه تجربي
چكيده فارسي :
مقدمه و هدف: يكي از بزرگترين چالش هايي كه بيماران ديابتي با آن مواجه هستند، يادگيري نحوه ي زندگي با ديابت و كنترل قند خون روزانه مي باشد، از اين رو آموزش بيمار جهت توانمندسازي وي در خود مراقبتي و كنترل مطلوب قند خون و در نهايت ارتقاء سطح كيفيت زندگي، به عنوان يكي از شاخص هاي مهم سلامتي و بخش هاي مهم درمان ديابت به شمار
مي رود. اين مطالعه با هدف بررسي تآثير آموزش به شيوه ي جيگ ساو بر پيروي دارويي بيماران ديابتي نوع دو انجام شد.
مواد و روش ها: مطالعه ي حاضر از نوع نيمه تجربي بود كه در سال 1394 اجرا شده است. جامعه ي پژوهش شامل بيماران ديابتي مراجعه كننده به كلينيك ديابت شهرستان زابل بود كه از ميان اين افراد، 35 نفر به صورت تصادفي انتخاب شدند. ابتدا دو پرسشنامه شرح حال و پيروي دارويي 8 سوالي (MMAS) تكميل و نمونه ي آزمايش HbA1C گرفته شد بيماران به 7 گروه 5 نفره تقسيم شدند و سپس مداخله ي آموزشي به شيوه جيگ ساو در طي سه جلسه با فاصله ي يك هفته اجرا شد و پس از سه ماه مجدداً پرسشنامه پيروي دارويي تكميل و نمونه HbA1C گرفته شد نتايج با استفاده از نرم افزار Spss16 تجزيه و تحليل گرديد.
يافته ها: نتايج به دست آمده نشان داد ميانگين سني افراد شركت كننده8/86±55/48 و ميانگين مدت ابتلا افراد به ديابت 5/3±11/54بود؛ همچنين ميانگين نمره پيرويي دارويي قبل و بعد از مداخله آموزشي به شيوه جيگ ساو افزايش معني داري داشته است (0/001›p). همچنين ميانگين نمره HbA1C قبل و بعد از مداخله كاهش معني داري را نشان داد (0/001›p).
بحث و نتيجه گيري: با توجه به نتايج به دست آمده از اين پژوهش مي توان از روش آموزش گروهي به شيوه ي جيگ ساو كه يك روش گروهي فعال است در برنامه هاي آموزش به بيمار استفاده نمود.
چكيده لاتين :
Introduction: One of the biggest challenges that the diabetic patients face with is learning how to
live with diabetes and control daily blood glucose level. Therefore, patient education with the aim
of patient empowerment in self-care, optimal blood glucose control, and ultimately promotion of
quality of life is considered as one of the significant health indicators and important areas of diabetes
care. Regarding this, the present study was conducted to investigate the effect of using jigsaw
technique on adherence to drug therapy among the patients with type II diabetes mellitus.
Material and Methods: This quasi-experimental study was conducted on 35 diabetic patients
referring to diabetes clinic in Zabol, Iran, in 2015. The study population was selected through simple
random sampling technique. The patients filled out the eight-item Morisky Medication Adherence
Scale (MMAS) and demographic form. After performing the blood test for the measurement of
hemoglobin A1c (Hba1c) level, the patients were divided into seven groups of five cases.
Subsequently, three sessions of educational intervention was performed with one-week intervals
using the jigsaw technique. After three months, MMAS was completed again and the Hba1c level
was remeasured. The data were analyzed using SPSS 16 software.
Results: According to the results, the mean age of the participants and the mean diabetes duration
were 55.48±8.86 and 11.54±5.3 years, respectively. Furthermore, the mean adherence to medication
showed a significant increase in the post-intervention stage, compared to that in the pre-intervention
stage (P<0.001). Additionally, the mean score of Hba1c level demonstrated a significant decrease
after the intervention as compared to that before the intervention (P<0.001).
Conclusion: Regarding the obtained results, the jigsaw technique, which is an active cooperative
method, can be used in patient education programs
