پديد آورندگان :
افشار، محمد دانشگاه علوم پزشكي كاشان - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه اتاق عمل , كريمي، روح انگيز دانشگاه علوم پزشكي كاشان - دانضشكده پيراپزشكي - گروه علوم آزمايشگاهي , سليميان، مرتضي دانشگاه علوم پزشكي كاشان - دانضشكده پيراپزشكي - گروه علوم آزمايشگاهي , شريف، علي رضا دانشگاه علوم پزشكي كاشان - دانضشكده پيراپزشكي - گروه علوم آزمايشگاهي , افشار، ابوالفضل دانشگاه فرهنگيان قم
كليدواژه :
ديابت , زخم پاي ديابتي , پانسمان پي آر پي , پانسمان نرمال سالين , كار آزمايي باليني
چكيده فارسي :
مقدمه و هدف: ديابت يك بيماري مزمن است كه به واسطه عارضه زخم پاي ناشي از آن ساليانه 50000 تا 60000 آمپوتاسيون انجام مي گيرد. چنانچه عوارض ناشي از زخم پاي بيماران ديابتي كنترل نشود؛ هزينه هاي قابل توجهي را در پي خواهد داشت. لذا اين مطالعه به بررسي مقايسه پانسمان پي آر پي و نرمال سالين در بهبود زخم پاي ديابتي پرداخت.
مواد و روش ها: مطالعه حاضر به روش كار آزمايي باليني بر روي60 بيمار ديابتي مراجعه كننده به بيمارستان شهيد بهشتي كاشان كه مبتلا به زخم پاي ديابتي در مرحله 1 يا 2 )بر اساس مقياس واگنر) بودند، انجام پذيرفت. در اين مطالعه ابتدا اطلاعات بيوگرافي جمع آوري و سپس بيماران توسط متخصص عفوني ويزيت و در صورت داشتن شرايط مطالعه به عنوان نمونه انتخاب شد، نمونه هاي انتخابي بطور تصادفي در دو گروه استفاده كننده از پانسمان پي آر پي و پانسمان نرمال سالين قرار داده شد و در ابتدا و پايان هفته هاي اول - دوم و سوم پس از انجام پانسمان از نظر عمق و مساحت زخم مورد بررسي قرار گرفتند و سپس از نظر آماري با ازمون هاي آماري فيشر، كاي 2 و تي تست تجزيه و تحليل شدند.
يافته ها: از60 بيمار مراجعه كننده، 10 نفر از مطالعه خارج شدند كه نهايتاً 25 نفر در گروه پانسمان با پي آر پي و 25 نفر در گروه پانسمان با نرمال سالين قرار گرفتند. از 50 بيمار ديابتي 5 نفر داراي ديابت تيپ 1 و 45 نفر مبتلا به ديابت تيپ 2 با ميانگين مدت ابتلا 6/76±78/ 12 كه 41 نفر آنها تزريق انسولين و 9 نفر دارو هاي خوراكي مصرف مي كردند و داري ميانگين هموگلوبين گليكوزيله 0/98±8/12 و ميانگين قند خون ناشتاي 236/76 بودند كه از نظر آماري هيچ اختلاف معني داري در گروه كنترل با مداخله در شروع مطالعه ديده نشد ليكن برحسب مساحت و عمق زخم در پايان هفته هاي اول، دوم و سوم اختلاف آماري معني دار بين گروهاي مطالعه ديده شد.
بحث و نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد كه پانسمان با پي آر پي در مقايسه با پانسمان نرمال سالين در بهبود سريعتر و بهتر زخم پاي ديابتي بهتر عمل مي كند.
چكيده لاتين :
Introduction: Diabetes is a chronic disease that is accompanied by some complications, such as diabetic
foot ulcers, which account for 50,000-60,000 amputations annually. The non-treatment of the
complications caused by these ulcers would result in significant costs. Regarding this, the present study
aimed to compare the effectiveness of platelet rich plasma (PRP) dressing with that of normal saline
dressing in the improvement of diabetic wounds
Materials and Methodgy: This clinical trial was conducted on 60 diabetic patients with grades 1 and 2
diabetic foot ulcers based on Wagner classification, who referred to Shahid Beheshti Hospital in Kashan,
Iran. After the collection of the demographic data, the patients were visited by an infectious disease
specialist and entered in the study in case of meeting the inclusion criteria. Subsequently, the participants
were randomly assigned into two groups of PRP and normal saline dressing. The two groups were
examined in terms of the depth and area of the wound at the beginning and end of the first, second, and
third weeks of the intervention. The data were analyzed using Fisher’s exact test, Chi-square test, and t-test.
Results: Out of the 60 patients referring to Shahid Beheshti Hospital, 10 patients were excluded from the
study. Therefore, the study was continued with 50 patients divided equally into two groups. According to
the results, 45 males had type 2 diabetes mellitus, and the rest suffered from type 1 diabetes. The mean
disease duration was 12.78±6.76 years. Furthermore, 41 and 9 patients received insulin injections and oral
medications, respectively. The mean glycosylated hemoglobin and fasting blood glucose were 12.28±0.98
and 232.66 mmol/L, respectively, which were not statistically different between the two groups at the
beginning of the study. However, there was a significant difference between the study groups at the end of
the first, second, and third weeks in terms of the area and depth of wound. .
Conclusion: As the findings indicated, PRP dressing was more effective in improving the diabetic foot
ulcer as compared to the normal saline dressing As the findings indicated, PRP dressing was more effective
in improving the diabetic foot ulcer as compared to the normal saline dressing
