شماره ركورد :
1075039
عنوان مقاله :
بررسي اثرات ضد باكتريايي عصاره هيدروالكلي آلوئه ورا (Aloe vera) و شيرين بيان (Glycyrrhiza glabra) بر روي باكتري هاي عامل پوسيدگي دندان در شرايط آزمايشگاهي
عنوان به زبان ديگر :
The Antibacterial Effects of the Hydroalcoholic Extracts of Aloe Vera and Glycyrrhiza Glabra against Cariogenic Bacteria InVitro
پديد آورندگان :
برجيان بروجني، سيف اله دانشگاه علوم پزشكي شهركرد - دانشكده پزشكي - گروه ميكروب شناسي و ايمني شناسي , كاوه بابا حيدري، الهام دانشگاه علوم پزشكي شهركرد - دانشكده پزشكي - گروه ميكروب شناسي و ايمني شناسي , مرتضايي، سيف اله دانشگاه علوم پزشكي شهركرد - مركز تحقيقات گياهان داروئي , كريميان، مسلم دانشگاه علوم پزشكي شهركرد - مركز تحقيقات گياهان داروئي , شيرزاد، مهسا دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده دندانپزشكي , وليدي، مجيد دانشگاه علوم پزشكي شهركرد - مركز تحقيقات گياهان داروئي
تعداد صفحه :
7
از صفحه :
14
تا صفحه :
20
كليدواژه :
پوسيدگي دندان , شيرين بيان , آلوئه ورا , استرپتوكوكوس موتانس , استرپتوكوكوس ساليواريوس , استرپتوكوكوس سانگوئيس
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: درمان دارويي پوسيدگي دندان احتمال واكنش­هاي آلرژيك را تسهيل و مقاومت ميكروبها به آنتي­بيوتيكها را افزايش مي دهد. اين مطالعه به منظور بررسي اثرات ضدميكروبي و تعيين تركيبات فنلي موجود در عصاره هيدروالكلي آلوئه­ورا و شيرين بيان بر روي چهار باكتري عامل پوسيدگي دندان در شرايط آزمايشگاهي انجام شد. مواد و روش­ها: دراين مطالعه تجربي، عصاره هيدروالكلي برگ آلوئه ورا و ريشه شيرين بيان به روش پركولاسيون تهيه و پس ازتهيه سويه هاي استاندارد استرپتوكوكوس موتانس، استرپتوكوكوس ساليواريوس، استرپتوكوكوس سانگوئيس، اكتينومايسس ويسكوزوس و اثر ضد باكتريايي عصاره ها به روش ميكروبراث دايلوشن تعيين گرديد. همچنين غلظت تركيبات فنلي، فلاونوئيدي و فلاونولي موجود در عصاره اين دو گياه به روشODمتري تعيين گرديد. يافته ها: غلظت فنل تام، فلاونول و فلاونوئيدها عصاره آلوئه ورا بترتيب 37،3 و10 ميليگرم/گرم و در عصاره شيرين بيان بترتيب 36، 78 و 14 ميليگرم/گرم بود. ميزان MIC وMBC عصاره شيرين بيان براي استرپتوكوكوس موتانس به ترتيب 0/5 و1، استرپتوكوكوس ساليواريوس به ترتيب 0/25 و 0/5، استرپتوكوكوس سانگوئيس به ترتيب 0/125 و 0/5 و اكتينومايس ويسكوزوس به ترتيب 0/25 و 0/5 ميليگرم /ميلي ليتر محاسبه شد. ميزان MIC وMBC عصاره آلوئه ورا استرپتوكوكوس موتانس بترتيب 4 و16، استرپتوكوكوس ساليواريوس بترتيب 0/5 و 2، استرپتوكوكوس سانگوئيس بترتيب 1 و4و اكتينومايسس ويسكوزوس به ترتيب1و2 ميليگرم/ميلي ليتر محاسبه گرديد. MIC وMBCعصاره آلوئه ورا (4و16ميليگرم/ميلي ليتر) به طور معني داري بيشتر از عصاره شيرين بيان (0/5و1ميليگرم/ميلي ليتر) بود (0/05> p). نتيجه گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه عصاره شيرين بيان با دارا بودن تركيبات فنلي بيشتر نسبت به عصاره آلوئه ورا اثر ضد ميكروبي روي باكتريهاي مورد مطالعه داشته و مقاومت استرپتوكوكوس موتانس در مقابل عصاره هاي اين دو گياه بيش از 3 باكتري ديگر بوده است.
چكيده لاتين :
BACKGROUND and OBJECTIVE: Medical treatment of tooth decay is associated with the possibility of allergic reactions and increased bacterial resistance to antibiotics. This study aimed to evaluate the phenolic compounds and antimicrobial effects of the hydroalcoholic extracts of Aloe vera and Glycyrrhiza glabra against four cariogenic bacteria in vitro. METHODS: In this empirical study, hydroalcoholic extracts of Aloe vera and Glycyrrhiza glabra were obtained using the percolation method. Then preparing standard strains of Streptococcus mutans, Streptococcus salivarius, Streptococcus sanguinis, Actinomyces viscosus. Antibacterial activity of extracts were determined by micro broth dilution method. Concentration of phenolic compounds, flavonols and flavonoid were determined using the optical density (OD) method. FINDINGS: In this study, total phenolic content and concentrations of flavonols and flavonoids were 3, 37 and 10 mg/g in the Aloe vera extract, respectively, while they were 36, 78 and 14 mg/g, respectively in the extract of Glycyrrhiza glabra. Regarding the frequency of cariogenic bacteria, MIC and MBC of the Glycyrrhiza glabra extract for Streptococcus mutans were 0.5 and 1 mg/ml, respectively, while they were 0.25 and 0.5 mg/ml for Streptococcus salivarius, 0.125 and 0.5 mg/ml for Streptococcus sanguinis, and 0.25 and 0.5 mg/ml for Actinomyces viscosus, respectively. Moreover, MIC and MBC of the Aloe vera extract were 4 and 16 mg/ml for Streptococcus mutans, 0.5 and 2 mg/ml for Streptococcus salivarius, 1 and 4 mg/ml for Streptococcus sanguinis, and 1 and 2 mg/ml for Actinomyces viscosus, respectively. MIC and MBC of Aloe Vera extract (4 and 16 mg/ml) was significantly higher than the Glycyrrhiza glabra extract (0.5 and 1 mg / ml) (p<0.05). CONCLUSION: According to the results of this study, the hydroalcoholic extract of Glycyrrhiza glabra exerted greater antibacterial effects against the studied bacteria compared to the Aloe vera extract due to the higher concentration of phenolic compounds. In addition, Streptococcus mutans showed higher resistance against the herbal extracts compared to the other bacteria.
سال انتشار :
1395
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي بابل
فايل PDF :
7659353
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي بابل
لينک به اين مدرک :
بازگشت