اثر كلشي سين در تعديل علائم مبتلايان به استئوآرتريت زانو

The Effect of Colchicine in Improving the Symptoms of Patients with Knee Osteoarthritis

سابقه و هدف: بدليل تاثير اندك داروهاي مورد استفاده در استئوآرتريت، يافتن درمان‌هاي جديد همواره مورد توجه بوده است. اگرچه كلشي سين بعنوان تعديل كننده بيماري يا علايم عنوان شده اما مطالعات اندكي در مورد تأثير آن انجام شده است. لذا اين مطالعه به منظور بررسي تأثير داروي كلشي سين در تعديل علائم مبتلايان به استئوآرتريت زانو انجام شده است. مواد و روش­ها: اين كارآزمايي باليني در 62 بيمار مبتلا به استئوآرتريت زانو انجام شد. ميزان درد، ناتواني عملكردي و سلامت باليني به ترتيب بر اساس VAS، اندكس modified WOMAC و پرسشنامه modified HAQ سنجيده شد و بيماران به صورت تصادفي به دو گروه كلشي سين خواركي (mg/bid 5/0) و دارونما تقسيم شدند و به مدت 4 ماه تحت درمان قرار گرفتند. در ماه سوم و چهارم درمان نيز سنجش ها تكرار شد. IRCT:20150716623240N1 يافته ­ها: در هر دو گروه شدت درد در ماه هاي سوم و چهارم نسبت به ابتداي مطالعه كاهش يافته بود و ميزان ناتواني عملكردي و نمره ارزيابي سلامتي نيز بهبود يافته بود. با اين حال درصد بهبود شدت درد در گروه كلشي سين نسبت به دارونما به ميزان معني داري بيشتر بود(در ماه سوم به ترتيب 29% و 16%، p=0/03، در ماه چهارم به ترتيب 37% و 20%، p=0/014). همچنين درصد بهبود عملكرد فيزيكي در گروه كلشي سين نسبت به دارونما به ميزان معني داري بيشتر بود(در ماه سوم به ترتيب 26% و 16%، p=0/048، در ماه چهارم به ترتيب 28% و 20%، p=0/036). نتيجه گيري: استفاده از كلشي سين به مدت چهار ماه در بيماران مبتلا به استئوآرتريت زانو باعث بهبود بيشتر شدت درد و نيز عملكرد فيزيكي بيماران مي‌شود.

BACKGROUND and OBJECTIVE: Due to low effectiveness of drugs in osteoarthritis treatment, finding new drugs always consider. Although colchicine has been described as a disease moderator medicine for osteoarthritis disease or symptoms, few studies have been carried out about the effect of it in soothing symptoms of patients with knee osteoarthritis. METHODS: This RCT was conducted on 62 patients with idiopathic knee osteoarthritis. Pain intensity, the degree of functional disability, and the patients’ clinical health were assessed by VAS, modified WOMAC index and modified HAQ questionnaire, respectively. The patients were then randomly assigned to two groups of oral colchicine group (0.5mg/bid) and placebo group and undergone treatment for 4 months. Assessment repeated in 3rd and 4th months. IRCT code: IRCT2015071623240N1. FINDINGS: Compared to the beginning of the study, the intensity of pain in both groups was reduced and the degree of functional disability and the patients’ clinical health were improved in the 3rd and 4th months of study, too. Nevertheless, the percentages of pain severity improvement in colchicine group in comparison to placebo were significantly higher (3rd mo: 29% vs. 16%, respectively, p=0.030; 4th mo: 37% vs. 20%, respectively, p=0.014). In addition, the percentages of physical function improvement in colchicine group in comparison to placebo were significantly higher (3rd mo: 26% vs. 16%, respectively, p=0.048; 4th mo: 28% vs. 20%, respectively, p=0.036). CONCLUSION: Use of colchicine for four months in patients with knee osteoarthritis can reduce pain and improve physical function.