اثربخشي كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي بر كيفيت زندگي بيماران مبتلا به ديابت نوع 2

Effectiveness of Mindfulness-based Stress Reduction on the Quality of Life of Patients with Type II Diabetes Mellitus

مقدمه و هدف: ديابت بيماري مزمني است كه علاوه بر عوارض جسمي، عوارض روانشناختي را براي فرد مبتلا به همراه دارد؛ كه اين مهم كيفيت زندگي فرد را تحت تأثير قرار مي‌دهد. هدف از اين مطالعه تعيين اثربخشي كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي بر كيفيت زندگي بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 بود. مواد و روشها: اين مطالعه از نوع شبه آزمايشي با پيش آزمون و پس آزمون و همراه با گروه شاهد بود. جمعيت مورد مطالعه 30 بيمار (40 درصد مرد) مبتلا به ديابت نوع 2 بود كه به طور تصادفي در دو گروه آزمايش (15=N) و شاهد (15=N) قرار گرفتند. پرسشنامه‌ي كيفيت زندگي وارن-شربورن (36SF-) به عنوان ابزار در اين مطالعه مورد استفاده قرار گرفت. 8 جلسه آموزش گروهي كاهش استرس مبتني بر ذهن‌آگاهي براي گروه آزمايش انجام شد؛ در حالي كه گروه كنترل هيچ مداخله‌اي دريافت نكردند. هر دو گروه پرسشنامه (36SF-) را قبل و بعد از مداخله تكميل نمودند. يافته‌ها: تحليل داده‌ها نشان داد كه در مقايسه با گروه شاهد، برخي از مقياس‌هاي كيفيت زندگي افراد گروه آزمايش، به طور معني‌داري در مرحله‌ي پس آزمون بهبود يافته بود. (0/05> p). نتيجه ­گيري: بر اساس نتايج پژوهش حاضر، آموزش گروهي كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي، مي‌تواند در بهبود كيفيت زندگي بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 موثر باشد.

Introduction: Diabetes is a chronic and lifelong disease, which has many physical and psychological complications that may affect the quality of life. This study aimed to determine the effectiveness of mindfulness-based stress reduction on the quality of life in patients with type II diabetes. Materials and Methods: This quasi-experimental study had a pretest-posttest design with a control group. The study population included 30 diabetic patients (%40 male), randomly divided into two groups of the experimental and control groups. This study benefited from Waren and Sherbourne quality of life questionnaire (SF-36). Eight sessions of Mindfulness-based stress reduction group training were conducted in eight weeks for the experimental group while the control group received no intervention. Both groups completed the SF-36 questionnaire before and after the intervention. Results: Data analysis showed that some scales of quality of life in the experimental group significantly were improved in the posttest compared to the control group. Conclusion: Based on the obtained results of this study, mindfulness-based stress reduction group training can be effective in improving the patients’ quality of life with type II diabetes mellitus.