بررسي تأثير مشاوره شناختي ـ رفتاري بر كيفيت زندگي زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلي كيستيك

The effect of cognitive behavioral counseling on quality of life in women with polycystic ovarian syndrome

مقدمه: سندرم تخمدان پلي كيستيك، از شايع‌ترين بيماري‌هاي غدد درون‌ريز است كه ابعاد گوناگون زندگي را تحت تأثير قرار مي‌دهد. در مبتلايان به اين سندرم، كيفيت زندگي به طرز چشمگيري كاهش مي‌يابد. هدف از انجام اين مطالعه تعيين تأثير مشاوره شناختي- رفتاري بر كيفيت زندگي زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلي كيستيك است. مواد و روش كار: اين پژوهش به شيوه كارآزمايي كنترل‌شده تصادفي در بين زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلي كيستيك مراجعه‌كننده به مركز آموزشي- درماني شهيد اكبرآبادي شهر تهران در سال 1396 انجام شد. آزمودني‌ها، به‌طور تصادفي در دو گروه كنترل و مداخله قرار گرفتند. گروه مداخله علاوه بر دريافت شيوه‌هاي درماني رايج ارايه شده در مركز، ده جلسه هفتگي مشاوره فردي شناختي-رفتاري دريافت نمودند. سطح كيفيت زندگي و ابعاد آن در هر دو گروه با استفاده از پرسشنامه‌ي روا و پاياي «سنجش كيفيت زندگي ويژه مبتلايان به سندرم تخمدان پلي كيستيك» قبل و سه هفته بعد از آخرين جلسه مشاوره، تعيين و با يكديگر مقايسه شد. داده ها با استفاده از روش‌هاي آمار توصيفي و استنباطي تحليل شدند. يافته ها: 44 زن مبتلا به سندرم تخمدان پلي كيستيك به ‌طور مساوي در دو گروه وارد شدند. ميانگين سن زنان گروه مداخله و كنترل به ترتيب 3/86±29/5 و 0.78±30/4 سال بود. تفاوت معناداري بين گروه مداخله و كنترل در تمامي سنجش‌هاي جمعيت شناختي و باروري وجود نداشت. در نوبت اول سنجش، ميانگين نمرات كيفيت زندگي و همه ابعاد آن در دو گروه تفاوت آماري معناداري نداشت. پس از انجام مداخله، ميانگين نمره كيفيت زندگي و همه ابعاد آن به‌ جز مشكلات قاعدگي در گروه مداخله افزايش يافت. اين افزايش از نظر آماري نسبت به‌ نوبت اول سنجش و نيز نسبت به نمرات كسب‌ شده توسط گروه كنترل معنادار بود. بحث و نتيجه گيري: نتايج پژوهش نشان داد انجام مشاوره شناختي-رفتاري، بر مؤلفه‌هاي رواني و جسماني كيفيت زندگي در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلي كيستيك تأثير داشته و منجر به بهبود كيفيت زندگي آن‌ها شده است.

Objective (s): The present study aimed to determine the effect of cognitive-behavioral counseling on quality of life in women with polycystic ovarian syndrome.Methods: The present randomized controlled clinical study recruited women with polycystic ovarian syndrome attending a teaching hospital affiliated to Iran University of Medical Sciences in 2017. Participants were randomly assigned to intervent ion and control groups. In addition to the routine treatment techniques، the intervention group received ten sessions of individual cognitive-behavioral counseling at one-week intervals. The quality of life and its dimensions were assessed and compared before and three weeks after the last session of counseling using a valid and reliable questionnaire Data were analyzed using descriptive and inferential statistical tests. Results: A total of 44 women with polycystic ovarian syndrome entered into the study (22 in the intervention group and 22 in the control group). The mean age of women was 29.5±3.86 years in the intervention group and it was 30.4±0.78 years in the control group. No significant difference was found between intervention and control groups in any of the demographic and reproductive characteristics. Pretests showed no significant difference between the two groups in mean scores of quality of life and its dimensions. However، in the posttest and after cognitive-behavioral intervention، mean scores of quality of life and all its dimensions (except for menstruation problems) improved in the intervention group. This improvement also was significant when scores compared to pretest and compared to control group (P<0.05).Conclusion: The present study showed that cognitive-behavioral counseling improved quality of life in women with polycystic ovariansyndrome.