چكيده فارسي :
چكيده مقدمه: بررسي رضايت از رشته تحصيلي در هر دانشكده از مسايل اساسي آن دانشكده و جزء لاينفك فعاليت‌هاي آن در حيطه رفتار و عملكرد سازماني محسوب مي‌شود. در اين راستا پژوهشي با هدف تعيين مؤلفه‌هاي تأثيرگذار بر ميزان رضايتمندي دانشجويان پرستاري از رشته تحصيلي انجام شد. روش: در اين مطالعه مقطعي (توصيفي- تحليلي) به صورت سرشماري رضايت كليه دانشجويان پرستاري (164 نفر) دانشكده‌هاي پرستاري و مامايي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز در 6 حيطه اساسي (شرايط محيط آموزشي، شرايط محيط باليني، مربيان، وجهه اجتماعي، ارتباط با همكاران و مديريت) بر طبق يك پرسشنامه محقق ساخته مورد بررسي قرار گرفت. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم‌افزار آماري SPSS v.17 براي متغيرهاي كمي و روش‌هاي آماري توصيفي، همچنين از آزمون‌هاي آماري مجذور كاي، آزمون تي و ضريب هبستگي پيرسون استفاده گرديد. سطح معناداري براي كليه آزمون‌ها برابر با P<0/05 در نظر گرفته شد. يافته‌ها: اكثر واحدهاي مورد پژوهش (81.10%) از رشته تحصيلي خود رضايت كم داشتند. همچنين 84.14% دانشجويان از شرايط محيط آموزشي دانشكده، 53.70% از شرايط محيط آموزش باليني، 36.60% از نحوه آموزش نظري توسط اساتيد دانشكده،37.20 % از نحوه آموزش باليني توسط مربيان بالين، 39.63% از نحوه ارزشيابي توسط اساتيد دانشكده، 81.70% از نحوه ارتباط با همكاران و نيز 60.40% دانشجويان پرستاري از وجهه اجتماعي رضايت كم داشتند، همچنين 31.10% از نحوه ارزشيابي توسط مربيان بالين و 56.70 % واحدهاي مورد مطالعه از نحوه مديريت پرستاري رضايت خيلي كم داشتند. نتيجه‌گيري: در مطالعه حاضر اكثريت دانشجويان از رشته تحصيلي خود رضايت كم داشتند. لذا توجه به عوامل مؤثر در افزايش رضايتمندي دانشجويان نظير كيفيت آموزش نظري، باليني و فرآيندهاي ارزشيابي، تعاملات و توجه به وجهه اجتماعي كه نهايتاً سبب حفظ ارتقاي كيفيت آموزشي مي‌گردد، حايز اهميت است.
چكيده لاتين :
Introduction: Assessment of students’ satisfaction of their educational major is considered to be an inherent part of nursing schools' activities in the field of organizational behavior and performance. The aim of this study was to assess factors affecting satisfaction of nursing students of nursing major. Method: This cross-sectional study was conducted with 164 nursing students studying at the faculty of nursing and midwifery, Ahvaz Jundishapur University of Medical Sciences. A researcher-made questionnaire in six areas of educational environment conditions, clinical environment conditions, lecturers, social prestige, communication with colleagues, and management was used for data collection. Data was analyzed using descriptive statistics. Results: The majority (81.10%) of the students had a low level of satisfaction of nursing major. The percentages of the students low satisfaction were as follow: educational environment conditions (84.14%), clinical environment conditions (53.70%), the method of teaching theoretical courses by lecturers (36.60%), the method of clinical training by clinical instructors (37.20%), the method of assessment by lecturers (39.63%), communication with colleagues (81.70%) and social prestige (60.40%). In addition, 31.10% of the students had a low level of satisfaction from the evaluation method used by clinical instructors and 56.70% of them were less satisfied with the course of nursing management. Conclusion: The majority of the students in this study reported a low level of satisfaction of nursing major. In this respect, increasing the quality of theoretical education, improving clinical and evaluation processes and interactions and social prestige are important to promote the quality of education.
