واكاوي ‌نتايج ‌و ‌پيامدهاي ‌امنيتي ‌تقابل ‌عثماني ‌و ‌ارامنه ‌(1915 ‌م.) ‌بر ‌مرزهاي ‌جمهوري ‌اسلامي ‌ايران ‌با ‌ارمنستان ‌و ‌تركيه

پيامدهاي امنيتي حادثه بزرگ كشتار ارامنه كه محققين از آن به‌عنوان نسل‌كشي ياد مي‌كنند؛ داراي نتايج امنيتي تأثيرگذاري است. اين موضوع براي ما ايرانيان ازآن‌جهت كه ايران در همسايگي دولت‌هاي ارمنستان و تركيه مي‌باشد و از طرفي با هر دو كشور روابط حسنه و تاريخي دارد، داراي اهميت زيادي است. لذا پي بردن به علل و ريشه‌هاي اين رويداد با توجه به درخواست‌هاي طرفين براي رمزگشايي از اين مسئله مي‌تواند ابهامات را برطرف نمايد. اين در حالي است كه به دليل منافع سياسي دولت‌ها، همچنان از حوادث دردناك و پر ابهام تاريخي است. سؤال اصلي اين پژوهش اين است كه نتايج و پيامدهاي امنيتي تقابل ارامنه و عثماني‌ها در سال 1915 م بر مرزهاي جمهوري اسلامي ايران با ارمنستان و تركيه چيست؟ در اين حادثه نسل‌كشي سه گروه مخالف، موافق و بي‌طرف جهت‌گيري داشتند. بسياري از موافقان نسل‌كشي اين مسئله تاريخي را با هولوكاست عليه يهوديان هم‌درجه مي‌دانند. با توجه به عدم جبران خسارت عاطفي و مادي دولت عثماني و تركيه امروزي و عدم قبول رخداد نسل‌كشي در اين حادثه، اين اتفاق تأثير منفي بر روابط ارمنستان و تركيه گذاشته است و ادامه تنش و خصومت در روابط اين دو كشور مي‌تواند عامل بروز ناامني در مرزهاي ايران، ارمنستان و تركيه شود. در اين نوشتار محققين به بررسي اهداف حكومت عثماني در اين حادثه و تشريح اهداف ملي‌گرايي، جغرافيايي، نظامي و مذهبي پرداخته تا به‌صورت مستند و علمي حكومت عثماني را عامل اصلي مهاجرت اجباري و كشتار ميليون‌ها ارمني معرفي نمايد.