جايگاه فقه معارف اسلامي در فرهنگ سازمان‌هاي حفاظتي نظام جمهوري اسلامي ايران

Islamic Jurisprudence in the Culture of the IRI's Counterintelligence Agencies: Position

باتوجه به آن كه نظام مقدس جمهوري اسلامي ايران بر پايه دين و مكتب اسلام بنا شده و باني فرهنگ انقلاب حضرت امام خميني‌خود عارف و فيلسوفي بزرگ و فقيهي جامع بوده‌اند، لازم است در تمام اركان و ابعاد اين نظام اسلامي به‌مسائل فرهنگي كه بخش اعظم آن محصول مباحث فقهي و معرفتي است توجه كامل شود. يكي از اين اركان نظام، نهادهاي امنيتي و حفاظتي و اطّلاعاتي هستند. در مقاله توصيفي و تحليل محتوائي حاضر، با مراجعه به منابع مربوط به مباني اعتقادي و فقهي كه تعالي فرهنگ مطلوب شرعي بدان وابسته است از يك سو و از سوي ديگر با شناخت و بيان خلاء‌ها و كاستي‌هاي موجود كه از مطالعه مدارك رسمي سازمان و طي جلسات كارشناسي و تجربي مديريت راهبردي سازمان در طي چند سال به‌روش مشاهده حضوري حاصل شده است، به اين موضوع پرداخته شده و پس از تعريف فقه اطلاعاتي به بيان جايگاه فقه حداكثري در منظر حضرت امام و مقام معظم رهبري اشاره شده است. در اين حوزه، به آثار وضعي گناهان و تأثير گناه در سوء فهم انسان توجّه شده، و ضرورت احتياط را به عنوان مهمترين مباني اخلاقي معرفي كرده، اعتقاد به‌غيب، ولايت تشريعي را نيز به‌عنوان مباني معرفتي و مساله ضرورت حفظ نظام، تقدم احكام ثانوي، ترجيح اهم بر مهم، رعايت ضرورت‌ها و پرهيز از مكر و خدعه و توهم تكليف به‌عنوان مباني مهم فقهي در فقه اطلاعاتي است

As the IRI's system, founded by Imam Khomeini (r.a.), rests on the Islamic religion, it is necessary to attend culture, mainly composed of jurisprudence and epistemology, in all dimensions of the former. In the meantime, security and counterintelligence agencies are a part of the Islamic system. Accordingly, this study on the one side refers to the sources related to precepts and on the other side, it seeks to deal with the position of the Islamic jurisprudence in the counterintelligence agencies in regards with the view of Imam Khomeini (r.a.) and that of Imam Khamenei (p.h.). Doing so, it defines the intelligence jurisprudence and reviews the vacuums and shortages in interview with the experts and by studying documents upon clinical approach. In the same vein, it considers the consequence of sins and the related impacts on the misperception of human and introduces the care, a necessity, as the principal foundation of morality. In the following, the belief in extraordinary proffers the divine law as the epistemological precept and the issue of protecting the system, the precedence of secondary rules, preferring the more important over important, compliance with necessities and avoiding deception as the significant jurisprudential precepts in the intelligence jurisprudence.