بهره‌وري مصرف آب آبياري و تحليل اقتصادي توليد سيب‌زميني در دو سيستم آبياري باراني و جويچه‌اي در دشت بهار استان همدان

اين پروژه به منظور بررسي بهره‌وري مصرف آب آبياري و تحليل اقتصادي توليد محصول سيب‌زميني در دشت بهار استان همدان اجرا شد. به‌اين منظور 61 مزرعه سيب‌زميني كه تحت سيستم‌هاي آبياري باراني و جويچه‌اي بودند، انتخاب و بررسي شدند. حجم آب مصرفي در مزاراع مورد مطالعه با اندازه‌گيري دبي منبع آبي (با استفاده از فلوم‌هاي wsc)، دبي آبپاش ها، ساعت آبياري در هر نوبت و تعداد كل آبياري محاسبه شد. تحليل اقتصادي توليد سيب‌زميني با در نظر گرفتن دو حالت كمك‌هاي بلاعوض دولت و بدون در نظر گرفتن كمك‌هاي دولتي در اجراي سيستم‌هاي آبياري باراني انجام شد. ميانگين حجم آب مصرفي و بهره‌وري مصرف آب آبياري در سيستم‌هاي آبياري جويچه‌اي و باراني به‌ترتيب 14194 و 2/8233 مترمكعب در هكتار و 1/3 و 5/6 كيلوگرم بر مترمكعب برآورد شد. به اين‌ترتيب سيستم آبياري باراني با كاهش 42 درصدي در آب مصرفي، باعث افزايش 110 درصدي بهره‌وري مصرف آب شده است. تحليل اقتصادي نتايج نيز نشان داد كه ارزش حال منافع خالص زراعت سيب‌زميني در شرايط استفاده از سيستم آبياري باراني در شرايط كمك‌هاي بلاعوض دولت و بدون كمك‌هاي دولتي نسبت به روش آبياري نشتي به ترتيب 369941 و 304262 هزار ريال بيشتر است. نسبت منفعت به هزينه در سيستم آبياري باراني در شرايط كمك‌هاي بلاعوض دولت و بدون كمك‌هاي دولتي به‌ترتيب 1/3 و 9/2 است. اين شاخص در مزارع با سيستم آبياري نشتي 8/2 تعيين شد. ميزان درآمد ناخالص و درآمد خالص در دو روش آبياري باراني و جويچه‌اي به‌ترتيب 360500 ، 304150 و 243355، 199992 هزار ريال تعيين شد.