برآورد تبخيرتعرق و نياز آبي محصولات زراعي در مناطق با تنوع اقليمي و ارتفاعي (مطالعه موردي: استان قم)

برآورد نياز آبي محصولات زراعي در مناطقي مانند استان قم كه داراي تنوع اقليمي و ارتفاعي بوده و تراكم شبكه ايستگاهي كمي دارند همواره با مشكل روبرو بوده است. در اين مطالعه به برآورد نياز آبي محصولات زراعي مهم در اين استان پرداخته شد. پارمترهاي اقليمي با استفاده از روابط رگرسيوني استخراج شده نسبت به ارتفاعات موجود در هر محدوده اصلاح شد و نياز آبي خالص در هر محدوده در طبقات ارتفاعي مختلف محاسبه شد. نتايج نشان داد كه نياز آبي خالص همه‌ي محصولات مورد بررسي در محدوده ساوه بيشترين مقدار را دارد. همچنين در محصولات پاييزه (گندم، جو و كلزا)، كمترين نياز آبي خالص در محدوده گرمسار و در بين محصولات بهاره (پنبه، يونجه و ذرت علوفه‌اي) در محدوده ساوه-تفرش مشاهده مي‌شود. ميانگين نياز آبي خالص سالانه‌ي گندم، جو و كلزا در محدوده‌ي ساوه به ترتيب برابر 7/743، 3/647 و 7/743 ميليمتر است كه بيشتر از محدوده‌ي گرمسار مي‌باشد. اين مقدار براي پنبه، ذرت علوفه‌اي و يونجه در محدوده‌ي ساوه به ترتيب برابر 5/811، 7/435 و 1/875 ميليمتر است كه بيشتر از محدوده‌ي ساوه-تفرش مي‌باشد. پيشنهاد مي‌شود از كشت محصولات پاييزه در محدوده ساوه به دليل ميزان آب مجازي بالاتر اجتناب و بيشتر محصولات بهاره كشت شود.