تابع مصرف آب - عملكرد ارقام ميان‌رس و زودرس ذرت دانه‌اي (ارقام 500 و 302) در روش آبياري باراني

در اين پژوهش اثر سطوح متفاوت آب مصرفي و تراكم بوته بر عملكرد و كارايي مصرف آب ارقام ميان‌رس و زود‌رس ذرت دانه‌اي (به ترتيب دو رقم 500 و 302) در روش آبياري باراني به مدت دو سال زراعي در منطقه كرج بررسي گرديد. پژوهش مذكور به صورت دو آزمايش مستقل كرت‌هاي يكبار خرد شده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي انجام گرديد. سطوح آب مصرفي اعمال شده در هر دو آزمايش يكسان بود (سه سطح 75، 100 و 125 درصد نياز آبي ذرت دانه‌اي)، ليكن با توجه به نوع رقم، در هر آزمايش تراكم‌هاي كاشت اعمال‌شده متفاوت بود (براي رقم 500 سه تراكم كاشت 75000، 85000 و 95000 بوته در هكتار و براي رقم 302 سه تراكم كاشت 80000 ، 90000 و 100000 بوته در هكتار). نتايج نشان داد كه با افزايش عمق آب آبياري عملكرد دانه ارقام ذرت به طور معني‌داري افزايش يافت. هرچند تراكم‌هاي متفاوت كاشت نتوانستند اثر معني‌داري را بر عملكرد و كارايي مصرف آب ارقام مذكور بگذارند. بررسي نتايج نشان داد كه در محدوده عمق آبياري 700 تا 1000 ميليمتر، عملكرد ارقام ذرت تقريباً به‌صورت خطي افزايش يافته است، ليكن پس از عمق آبياري 1000 ميلي‌متر، شيب رابطه عملكرد با آب آبياري به‌طور قابل ملاحظه‌اي كاهش يافت. بيشترين ميزان كارايي مصرف آب براي ارقام 500 و 302 ذرت دانه‌اي به ترتيب در سطوح 75 و 100 نياز آبي مشاهده گرديد (به ترتيب 94/0 و 03/1 كيلوگرم بر مترمكعب). به‌طور كلي نتايج نشان داد كه در شرايط محدوديت منابع آبي، با كاشت ارقام ميان‌رس و زودرس ذرت دانه‌اي، برنامه‌ريزي صحيح آبياري و بكارگيري 9500 مترمكعب آب در هكتار در منطقه كرج و تحت روش آبياري باراني مي توان كارايي مصرف آب ذرت دانه‌اي را به بيش از 1 كيلوگرم بر مترمكعب رساند.