بررسي ارتباط وضعيت سلامت عمومي و كيفيت خواب كارگران با آمادگي فردي در مديريت بحران

An Investigation of the Relationship between Individual Preparedness of Workers in Crisis Management and Their Overall Health and Sleep Quality

مقدمه: بحران، يك واقعه پيش‌بيني نشده است كه مي‌تواند خسارات مالي و جاني در بر داشته باشد. يكي از اصلي‌ترين اقدامات در مديريت بحران، ميزان آمادگي فردي براي مقابله با بحران است. هدف اصلي از انجام مطالعه حاضر، بررسي ارتباط بين آمادگي فردي در مديريت بحران با سلامت عمومي و كيفيت خواب بود. روش‌ها: اين پژوهش يك مطالعه مقطعي، توصيفي- تحليلي بود كه در سال 1394 انجام شد. جامعه آماري، 310 نفر از پرسنل شركت معدني و صنعتي گل گهر بودند. از آمار حوادث در شش‌ماه اول سال 1394 به عنوان متغيري براي بررسي آمادگي فردي در مديريت بحران استفاده گرديد. ابزار مورد استفاده براي بررسي وضعيت سلامت عمومي و كيفيت خواب كارگران، پرسش‌نامه‌هاي وضعيت سلامت عمومي و شاخص كيفيت خواب Pittsburgh بود. تجزيه و تحليل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS انجام شد. يافته‌ها: ميانگين سني كارگران 4 ± 32/2 سال و ميانگين سابقه كار افراد 4/1 ± 7/6 سال بود. ميانگين شاخص توده بدني در بين كارگران شركت 2/72 ± 25/2 كيلوگرم بر متر مربع به دست آمد. شيوع موارد مشكوك به اختلالات رواني با استفاده از نمره برش 23 در كل و 6 در خرده مقياس، نشان داد كه 3/32 درصد از كارگران، مشكوك به اختلال رواني بودند. همچنين، 39/7 درصد از كارگران كيفيت خواب مطلوب و 60/3 درصد از آن‌ها كيفيت خواب نامطلوب داشتند. نتيجه‌گيري: افزايش سلامت عمومي، باعث بالا رفتن آمادگي فردي در مديريت بحران و در نتيجه كاهش حوادث شده است، ولي ارتباط معني‌داري بين كيفيت خواب و حوادث نشان نداد.

Background: A crisis entails an unanticipated incident that may cause financial losses and claim human casualties. One of the most important actions in crisis management is individual preparedness in dealing with the crisis. The present study aimed at investigating the relationship between individual preparedness in crisis management, and overall health and sleep quality. Methods: This descriptive-analytical, cross-sectional study was conducted in 2015. The study population included 310 staff members of Golgohar Mining and Industrial Company, Iran. The number of incidents in the spring and summer of 2015 was considered as an indicator of individual preparedness in crisis management. In addition, the Pittsburgh Sleep Quality Index (PSQI) was used for assessing participants’ overall health and sleep quality. The data were analyzed in SPSS software. Findings: The participating workers had a mean age of 32.2 ± 4 years and a mean work experience of 7.6 ± 4.1 years. The mean body mass index (BMI) of the workers was 25.2 ± 2.72 kg/m2. In order to judge the existence of mental disorders, 23 and 6 were considered as cut-off scores in total PSQI score and scores of each domain, respectively. The results revealed that 32.3% of the workers were likely to suffer from mental disorders. Furthermore, 39.7% of the participants enjoyed satisfactory sleep quality, while 60.3% had unsatisfactory sleep quality. Conclusion: This study showed that an increase in public health increased individual preparedness in crisis management, and therefore, reduced accidents. However, a significant association was not observed between quality of sleep and accidents.