ارزيابي آزمايشگاهي اتصال صلب فلنجي با مقطع كاهش يافته و فيوز قابل تعويض

اتصال تير با بال كاهش يافته، پس از زلزله نورثريج 1994 پيشنهاد شد. اين اتصال با تشكيل مفصل پلاستيك در خارج از ناحيه اتصال، خسارات ايجاد شده در چشمه اتصال را كاهش مي‌دهد. البته به علت تمركز خسارت در ناحيه كاهش يافته، پس از زلزله‌هاي متوسط بايد كل تير را تعويض نمود كه عملاً ممكن نيست. هدف اين مقاله بررسي آزمايشگاهي استفاده از مقطع كاهش يافته در يك فيوز قابل تعويضاست. در اين راستا سه اتصال صلب تير با مقطع بال كاهش يافته (RBS)، اتصال داراي فيوز با مقطع كاهش يافته در بال (RBS-F) و اتصال داراي فيوز با مقطع كاهش يافته در جان (RWS-F) ارزيابي شدند. بارگذاري استاتيكي به‌صورت چرخه‌اي اعمال شد و نمودار هيسترزيس لنگر– دريفت ترسيم شد. همه نمونه‌ها دريفت مورد نياز براي اتصال صلب در قاب خمشي ويژه را برآورده نمودند و استفاده از انواع اتصالات RBS خسارت در ستون و چشمه اتصال را كاهش مي‌دهد. نتايج نشان داد نمونه‌هاي RBS-F وRWS-F علاوه بر اينكه شكل‌پذيري بسيار مناسبي دارند، با قابليت تعويض پس از زلزله مي‌توانند جايگزين بسيار خوبي براي اتصالات RBS متعارف باشند.