تأثير آرايش تمرين آشكار و ضمني (پنهان) بر يادگيري مهارت حركتي در كودكان مبتلا به فلج مغزي همي‌پلاژي اسپاستيك

The effect of explicit and implicit practice schedule on learning of motor skill in Children with cerebral palsy spastic hemiplegia

مقدمه: هدف مطالعه­ ي حاضر با هدف تعيين تأثير آرايش­ هاي تمرين آشكار و ضمني بر اكتساب و يادگيري مهارت حركتي در كودكان داراي فلج مغزي همي‌پلاژي اسپاستيك انجام شد. روش: جامعه­ ي آماري اين پژوهش را دانش آموزان مدارس استثنايي شهر تهران تشكيل مي­ دادند. از اين جامعه 40 كودك هفت تا 13ساله­ ي راست­ دست مبتلا به عارضه­ ي فلج مغزي همي‌پلاژي به صورت دردسترس انتخاب شده و به طور تصادفي در چهار گروه تمريني مسدود، تصادفي، تعديل­ سازي مقياس و كم­ خطا تقسيم شدند. مراحل تحقيق شامل اكتساب، يادداري، آزمون تكليف ثانويه و انتقال بود، و تحت نظر متخصص كاردرمانگر انجام شد. يافته‌ها: نتايج آزمون تحليل واريانس يك‌راهه با اندازه‌گيري‌هاي مكرر نشان داد كه اثر اصلي گروه در تمام مراحل معنا‌دار است (05/0P<). در واقع، آرايش هاي تمرين ضمني (كم­ خطا، تعديل­ سازي مقياس) در مراحل اكتساب، يادداري، تكليف ثانويه و انتقال به طور معناداري عملكرد بهتري نسبت به آرايش تمرين آشكار (مسدود و تصادفي) داشتند. نتيجه‌گيري: نتيجه‌گيري كلي پژوهش حاضر اين است كه استفاده از آرايش تمرين ضمني، نقش حافظه­ ي كاري را در مراحل اوليه يادگيري حركتي در كودكان مبتلا به فلج مغزي همي‌پلاژي كاهش مي‌دهد. به طور كلي، پژوهش حاضر درك تأثير شيوه‌هاي ضمني بر اكتساب و يادگيري مهارت‌هاي حركتي را افزايش داده و نظريه­ ي بازپردازش آگاهانه را تأييد مي­كند

vIntroduction The aim of this study was to determine the effect of explicit and implicit training arrangements on acquisition and learning of motor skills in children with cerebral palsy spastic hemiplegia. Methods: The statistical society of the research consisted of all students of the exceptional schools of Tehran. From this communityو 40 students’ right-handed patients with symptoms of cerebral palsy aged 7-13 years as accessible samples were selected and randomly divided into four groups of blocked, random, errorless learning and scaling equipment The research phases includes acquisition, retention, dual task and transfer randomly in four groups’ were divided and was conducted under the supervision of the occupational therapist. Results: The one-way analysis of variance (ANOVA) with repeated measureents showed that the main effect of the group was significant at all phases (P <0.05). In fact, implicit practice arrangements (erroless, scaling equipment) in the phases of acquisition, retention, dual task, and transfer significantly outperformed than the explicit (blocked and random) practice methods. Conclusion: General conclusions of the present study the use of methods errorless learning and modified equipment placed fewer demands on working memory during performance of a skill, which implies that it encourages an implicit mode of learning. The overall conclusion of this study is that the use of implicit practice arrangement reduces the role of working memory in the early stages of motor learning in children with hemiplegic cerebral palsy. In general, the current study increases our understanding regarding implicit learning approaches affecting acquisition and motor learning, confirming the reinvestment theory.