تأثير آموزش جنسي بر بهبود رضايت زناشويي زوجين شهر اصفهان

Effect of sex education on improving couples marital satisfaction in Isfahan

مقدمه: رضايت زناشويي مهم‌ترين و اساسي‌ترين عامل جهت پايداري و دوام زندگي مشترك است. رضايت زناشويي زماني وجود دارد كه وضعيت موجود در روابط زناشويي با وضعيت مورد انتظار منطبق باشد. در صورتي كه زوج‌ها بتوانند سطح رضايت را در زندگي زناشويي افزايش دهند، خانواده را از آسيب‌ها محفوظ مي‌دارند. هدف اين مطالعه تأثير آموزش جنسي بر افزايش رضايت زناشويي و ابعاد آن شامل سازگاري با شخصيت همسر، بهبود ارتباط، رابطه جنسي، حل تعارض،وايجاد نقش‌هاي مساوات طلبانه مي‌باشد. روش‌ها: مطالعه نيمه تجربي با روش نمونه گيري تصادفي روي 30 زوج (60 نفر) مراجعه كننده به فرهنگ‌سراي خانواده در شهر اصفهان در دو گروه آزمايش و كنترل انجام شد. اعضاي دو گروه قبل از شروع جلسات پيش آزمون را تكميل كردند. سپس زوجين گروه آزمايش بعد از يك هفته در جلسات آموزش جنسي شركت كردند. بعد از گذشت يك ماه، هر دو گروه به پس آزمون پاسخ دادند. گروه آزمايش در 6 جلسه يك‌ساعت و نيم شركت كردند. ابزار گردآوري داده‌ها پرسش‌نامه كوتاه انريچ و مشخصات دموگرافيك بود. اطلاعات از طريق آمار توصيفي (ميانگين، واريانس، انحراف استاندارد) و آمار استنباطي (تحليل كوواريانس) با نرم افزار SPSS 16 تجزيه وتحليل شد. يافته‌ها: نتايج پژوهش با آزمون تحليل كوواريانس نشان از تأثير آموزش جنسي در افزايش رضايت زناشويي (F=118/78, P<0/001) و خرده مقياس‌هاي رضايت از شخصيت همسر (F=69/89, P<0/001), بهبود ارتباط (F=90/98, P<0/001)، رابطه جنسي (F=51/87, P<0/001)، حل تعارض (F=74/46, P<0/001) بود ولي در خرده مقياس‌هاي اوقات فراغت (F=75/54, P=0/28) و علائق به خويشان و دوستان(F=2/35, P=0/18) تفاوت معني‌داري ديده نشد. نتيجه‌گيري: رابطه جنسي زن و شوهر مهم‌ترين عامل تعيين‌كننده زندگي زناشويي است. آموزش جنسي با افزايش رضايت جنسي مي‌تواند باعث افزايش در رضايت‌مندي و شادكامي كلي زناشويي گردد.

Background: Marital satisfaction is the most important and fundamental factor in stability and continuity of couples′ life. It exists when the situation in marital relationships is in agreement with its expectation. While couples can increase their satisfaction level in marital life, the family remains safe. Therefore the effect of sexual education on the growth of marital satisfaction and its dimensions such as adjustment in spouse’s personality, relationship improvement, sexual relationship, conflict solving, and equalitarian roles were the purpose of this research. Methods: In this quasi-experimental pre-post test study, 60 couples from cultural centers in Isfahan were selected and randomized in two of experimental and control groups. The data was collected by Enrich short questionnaire and demographic characteristics of studied subjects recorded. The data was analyzed with SPSS. Findings: Sex education had significant effect on the increase of marital satisfaction (P<0.001, F=118.78), subscales of satisfaction with spouse’s Personality (P<0.001, F=69.89), Relationship improvement (P<0.001, F=90.98), sexual Relationship (P<0.001, F=51.87) conflict solving (P<0.001, F=74.46).It had no significant effect on the subscales such as Leisure time (P=0.28, F=7.54) and interests to relatives and friends (P=0.18, F=2.35). Conclusion: Sexual relationship is a key factor in marital life. Sex education could increase the overall marital satisfaction and happiness due to increases of sexual satisfaction.