بررسي وضعيت سطح سرمايه هاي فكري در ناجا (مطالعه موردي معاونت طرح و برنامه و بودجه ناجا)

Evaluation of Intellectual Capital in NAJA (Case study: Planning and Budget I.R.I police

امروزه در شرايط اقتصاد دانش بنيان دارايي هاي نامشهود به عنوان منبع اصلي كسب مزيت رقابتي پايدار براي سازمان ها محسوب مي شود. سازمان هاي موفق آنهايي هستند كه از اين دارايي ها كه بطور عمده نامشهود هستند، بهتر و سريعتر بهره برداري كنند. سرمايه هاي فكري به عنوان دارايي هاي نامشهودي كه در آينده براي سازمان ارزش خلق مي كنند، عاملي توان افزا براي كسب مزيت رقابتي و عملكرد پايدار محسوب مي شود. روش شناسي: روش پژوهش حاضر توصيفي- تحليلي از نوع پيمايشي است و جامعه آماري كاركنان واحدهاي طرح و برنامه ستاد ناجا است كه به روش تصادفي ساده تعداد نمونه هاي دردسترس جامعه انتخاب شده است. براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه استاندارد ارزيابي سرمايه فكري بونتيس استفاده شده است. همچنين جهت تجزيه و تحليل داده ها از آزمون t يك نمونه اي و فريدمن استفاده شده است. يافته ها يافته هاي تحقيق حاكي از آن است كه وضعيت هر ابعاد سرمايه انساني و سرمايه سازماني غيرقابل قبول و نامناسب تشخيص داده شده است، ولي وضعيت سرمايه ارتباطي در وضعيت مناسبي ارزيابي شده است. نتيجه گيري نتايج نشان مي دهد كه سرمايه انساني كاركنان شامل؛ خلاقيت، مهارت و شايستگي در وضعيت مناسبي قرار دارد. سرمايه سازماني شامل سيستم ها و رويه ها و پايگاه داده ها در وضعيت مناسبي قرار دارد. سرمايه رابطه اي نيز در سطح قابل قبولي قرار دارد. علي رغم اينكه در برخي شاخص ها مانند توليد ايده، سيستم جذب، حمايت رويه هاي سازمان از ايده هاي جديد و حمايت مديران، وضعيت سرمايه فكري در حد نامناسبي ارزيابي شده است.

Background: In the knowledge-based economy, knowledge assets are at the crux of sustainable competitive advantage. Intellectual capital can provide new sources base that organizations does compete through it. Intellectual capital as intangible assets is a key to its ability to generate wealth in future. In this era new products and organizations ensure their survival based on knowledge. The most successful organizations are those which are using these intangible assets better and faster. The main purpose of this research is to assessing the position of intellectual capital in planning budgeting in I.R.I police organization. Methodology: The research method is descriptive based on survey- the based applications. Data gathering was based on Bontis questionnaire. Research population and statistical society in this study includes planning budgeting personal in Iranian police. Number of person by simple random sampling are selected. Findings: The finding of this study shown that personal capital, organizational capital are to inappropriate situation and community capital of intellectual capital has been placed in a good position. Indicators of Individual competencies, skills training, idea generation, capture system, the organization's operational ideas, procedures and systems to support the organization of employee creativity, high formalization (high regulation), the distribution of knowledge within the organization and dedication of the staff are improper. Results: According to the results of the research, staff plan police say that Intellectual Capital is an effective organizational goals and the source area is in good condition. This is an opportunity for organizations for the next step to create value for the management of intellectual capital to steer them in the right environment to grow and achieve personal and organizational excellence