ارتباط باورهاي مرتبط با دارو درماني و ميزان تبعيت از درمان در بيماران مبتلا به پرفشاري خون مراجعه كننده به مراكز بهداشتي- درماني شهر اصفهان

The Relation between Medication-Related Beliefs and Treatment Adherence in Patients with Hypertension in Urban Health Care Centers in Isfahan, Iran

مقدمه: تبعيت از درمان، عامل مهمي در درمان پرفشاري خون مي باشد. برخي مطالعات نشان داده اند كه باورهاي مرتبط با دارو بر تبعيت از درمان موثر است. بنابراين، مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط باورهاي مرتبط با دارو درماني و ميزان تبعيت از درمان در بيماران مبتلا به پرفشاري خون انجام شد. روش ها: در اين مطالعه مقطعي، 300 بيمار مبتلا به پرفشاري خون به صورت نمونه گيري تصادفي طبقه اي، از بين مراجعان به مراكز بهداشتي- درماني شهر اصفهان در سال 1394 انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسش نامه اطلاعات دموگرافيك، پرسش نامه باورهاي دارويي Beliefs about medicines questionnaire) يا (BMQ و پرسش نامه تبعيت از درمان (Morisky Medication Adherence Scale يا MMAS) جمع آوري گرديد. پايايي پرسش نامه هاي BMQ و MMAS در مطالعات داخلي به ترتيب با 0.71 و 0.69 تاييد شده است. داده ها با استفاده از آزمون هاي Independent t و ضرايب همبستگي Pearson و Spearman در نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. P<0.050 به عنوان سطح معني داري داده ها در نظر گرفته شد. يافته ها: ميانگين سن شركت كنندگان 6.16 ± 58.55 سال بود و 68.3 درصد از آنان را زنان تشكيل دادند. بين باورهاي مرتبط با دارو درماني و ميزان تبعيت از درمان رابطه معني داري مشاهده شد ( r=0.21 و P=0.001). سن و جنسيت بيماران ارتباط معني داري را با تبعيت از درمان و باورهاي دارويي نشان نداد (P>0.050). رابطه بين سطح تحصيلات و شغل با نمره باورهاي دارويي معني دار بود (P<0.050)، اما ارتباط معني داري بين سطح تحصيلات و شغل با تبعيت از درمان وجود نداشت (P>0.050). نتيجه گيري: باورهاي دارويي مي تواند در ميزان تبعيت از درمان موثر باشد. همچنين، مداخلات آموزشي در مبتلايان به بيماري پرفشاري خون با تاكيد بر ارتقاي باورهاي مثبت افراد نسبت به مصرف دارو ها، ميزان تبعيت از درمان را افزايش مي دهد.

Background: Treatment adherence is a major factor in the treatment of hypertension. Some studies have suggested that medication-related beliefs are effective on treatment adherence. Therefore, this study was conducted with the aim to determine the relationship between medication-related beliefs and treatment adherence in patients with hypertension. Methods: This cross-sectional study was conducted on 300 patients with hypertension who referred to health care centers in Isfahan, Iran in 2015. The participants were selected using classified random sampling. Data were collected using a demographic characteristics questionnaire, the Beliefs about Medicine Questionnaire, and Morisky Medication Adherence Scale (MMAS). The reliability of the BMQ and MMAS has been, respectively, reported as 0.71 and 0.69 in Iranian studies. Data were analyzed using the Pearson correlation coefficient, Spearman’s correlation, and independent t-test in SPSS software. All P values of less than 0.05 were considered significant. Findings: The mean age of participants was 58.55 ± 6.16 years and 68.3% of them were women. There was a significant correlation between medication-related beliefs and treatment adherence (r = 0.21, P = 0.001). The gender and age of patients did not have a significant relation with medication-related beliefs and treatment adherence (P > 0.050). Education level and occupation had significant relations with medication-related beliefs (P < 0.050). However, education level and occupation did not have significant relations with treatment adherence (P > 0.050). Conclusion: Medication-related beliefs can affect treatment adherence. Educational interventions in patients with hypertension can increase treatment adherence through emphasizing positive beliefs about medication use.