بررسي ارتباط ميان سرمايه اجتماعي و تعهد سازماني در يك محيط بيمارستاني

An Evaluation of the Correlation between Social Capital and Organizational Commitment in a Hospital Atmosphere

مقدمه: تعهد سازماني كاركنان بيمارستان به دليل ويژگي هاي منحصر به فرد اين سازمان، از عوامل استراتژيك در عملكرد و خدمت رساني آن ها به شمار مي رود. يكي از مفاهيم اجتماعي جديد در بيمارستان ها كه مي تواند تقويت كننده تعهد سازماني باشد، سرمايه اجتماعي كاركنان است. از اين رو، تحقيق حاضر با هدف تعيين ارتباط ميان سرمايه اجتماعي و تعهد سازماني كاركنان در يك محيط بيمارستاني در تهران انجام شد. روش ها: در اين مطالعه توصيفي- همبستگي، 337 نفر از كاركنان بخش هاي تخصصي يكي از بيمارستان هاي تهران شامل پزشكان، پرستاران و دستياران شركت كردند كه با روش نمونه گيري طبقه بندي شده نظام دار و تصادفي ساده وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوري داده ها، پرسش نامه تعهد سازماني Allen و Meyer و پرسش نامه محقق ساخته سرمايه اجتماعي بود كه اعتبار آن با استفاده از اعتبار صوري و پايايي آن با استفاده از ضريب Cronbach¢s alpha تاييد گرديد. داده ها در نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. P<0.05 به عنوان سطح معني داري داده ها در نظر گرفته شد. يافته ها: همبستگي مثبت و معني داري بين سرمايه اجتماعي و تعهد سازماني (P=0.001) و همچنين، بعد ساختاري سرمايه اجتماعي و تعهد سازماني (P=0.030) مشاهده شد. بين بعد شناختي سرمايه اجتماعي و تعهد سازماني همبستگي ضعيف و معني داري وجود داشت (P=0.280). همبستگي بين بعد ارتباطي سرمايه اجتماعي و تعهد سازماني نيز مثبت و معني دار بود (P<0.001). نتيجه گيري: سرمايه اجتماعي در يك سازمان و يا يك بخش از آن، مي تواند منجر به تقويت تعهد سازماني كاركنان آن سازمان يا آن بخش گردد و كاركناني كه داراي سرمايه اجتماعي قوي تري هستند، از تعهد سازماني بالاتري برخوردار مي باشند.

Background: Organizational commitment of hospital employees is a strategic factor in their performance and serving, due to the unique characteristics of this organization. One of the new social concepts in hospitals that can strengthen organizational commitment is the social capital of employees. Therefore, this study was implemented with the aim to determine the correlation between social capital and organizational commitment in a hospital in Tehran, Iran. Methods: In this descriptive-correlational study, 337 expert employees of a hospital in Tehran, including doctors, nurses, and assistants, participated. The participants were selected through simple random and classified sampling methods. Data was gathered using Allen and Meyer's Organizational Commitment questionnaire and the researchermade Social Capital Questionnaire, and its validity and reliability were, respectively, calculated using face validity and Cronbach's alpha. Data analysis was performed in SPSS software. All P values of less than 0.05 were considered significant. Findings: The results showed a positive and significant correlation between social capital and organizational commitment (P = 0.001) and also the structural dimension of social capital and organizational commitment (P = 0.030). The correlation between the cognitive dimension of social capital and organizational commitment was weak and significant (P = 0.280). The correlation between the relational dimension of social capital and organizational commitment was positive and significant (P < 0.001). Conclusion: Social capital in an organization or a part of that organization can reinforce the organizational commitment of that organization or that part of the organization and employees who have stronger social capital have higher organizational commitment.