پديد آورندگان :
رضايي، هاجر دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقيقات تهران - گروه ميكروبيولوژي , فاضلي، حسين دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده پزشكي - گروه ميكروب شناسي , ميرلوحي، مريم دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده تغذيه و علوم غذايي - گروه علوم و صنايع غذايي
چكيده فارسي :
مقدمه: مطالعه حاضر به بررسي كنترل كيفي محصولات پروبيوتيك عرضه شده در بازار ايران از نظر تعداد گونه لاكتوباسيلوس زنده و مقايسه آن با محصولات لبني غير پرووبيوتيك پرداخت. همچنين، سويه هاي جدا شده از نظر ادعاي توليد كنندگان مبني بر استفاده از گونه لاكتوباسيلوس اسيدوفيلوس مورد بررسي قرار گرفت.
روش ها: در اين مطالعه، 14 محصول لبني پروبيوتيك و 8 فرآورده لبني غير پروبيوتيك از بازار تهيه گرديد. رقت هاي مناسب از هر نمونه در سرم فيزيولوژي به دست آمد و 100 ميكروليتر از رقت ها به شكل كشت سطحي بر محيط آگاردار de Man، Rogosa and Sharpe (MRS) حاوي سيستئين هيدروكلرايد تلقيح شد. پس از گرم خانه گذاري و شمارش كلني ها، از هر نمونه كشت، شش كلني با خصوصيات مورفولوژيك متفاوت جداسازي شد. ايزوله ها در محيط كشت MRS حاوي برموكرزول و سيستئين هيدروكلرايد حداقل دو بار خالص سازي شدند. جهت تفرق سويه هاي پروبيوتيك از غير پروبيوتيك، از آزمايش رشد در برابر X-Gal استفاده گرديد.
يافته ها: در محصولات پروبيوتيك، جمعيت لاكتوباسيلوس زنده در ماست، كفير و پنير به ترتيب 5.70، 6.32 و 6.27 لگاريتم واحد كلني در گرم بود. در مقابل، ميانگين جمعيت لاكتوباسيلوس در مورد كل نمونه هاي غير پروبيوتيك مورد بررسي شامل ماست، دوغ و پنير به ترتيب 5.22، 3.60 و 3.62 لگاريتم واحد كلني در گرم شمارش شد. از 14 محصول پروبيوتيك، 5 نمونه (35 درصد) واجد باكتري هايي با قابليت رشد در حضور صفرا بودند.
نتيجه گيري: اگرچه ميانگين جمعيت لاكتوباسيلوس زنده در فرآورده هاي پروبيوتيك لبني نسبت به انواع غير لبني بيشتر است، اما اين شاخص در بخش عمده اي از فرآورده هاي لبني كه با عنوان پروبيوتيك در بازار ايران عرضه مي شود، با حد استاندارد تفاوت زيادي دارد، به ويژه در برخي از برندهاي تجاري ماست، ميانگين شمارش لاكتوباسيلوس هاي داراي قدرت رشد در حضور صفرا، از حداقل تعيين شده در قوانين پايين تر مي باشد.
چكيده لاتين :
Background: The present study aimed to evaluate the quality control of probiotic products marketed in retails in
Isfahan, Iran, in terms of the number of viable lactobacillus count in comparison to non-probiotic dairy product. In
addition, the isolated strains were studied in terms of the manufacturers’ claim of using lactobacillus acidophilus.
Methods: Probiotic products (n = 14) and non-probiotic products (n = 8) of commercial dairy brands were sampled
from Isfahan market. Serial dilutions were made using normal saline, and surface plate count agar was carried out by
inoculation of 100 μl of concentrations on the MRS (de-Man, Rogosa, and Sharpe) plates containing cysteine
hydrochloride. After incubation and counting of colonies, 6 colonies with different morphological characteristic were
sampled and purified from each plate. Double purification step was performed for the selected isolates in the MRS
culture media with bromocresol green and cysteine hydrochloride. To separate probiotic and non-probiotic strains,
growth test against X-Gal was used.
Findings: Among the probiotic products, the average number of lactobacilli in yoghurt, kefir, and cheese was
counted as 5.7 Log CFU, 6.32 Log CFU, and 6.27 Log CFU, respectively. Among non-probiotic products, an
average lactobacillus population of 5.22 Log CFU, 3.6 Log CFU, and 3.62 Log CFU was found in yoghurt, doogh,
and cheese, respectively. Only 5 probiotic labeled dairy products out of 14 tested samples (35%) were shown to
contain the lactobacilli isolates capable of growth under bile containing MRS.
Conclusion: In conclusion, although the average count of viable lactobacilli in commercial probiotic products
appeared to be slightly higher than that of non-probiotic dairy products, yet, this index differs greatly from the
standards in the majority of the products offered in the market as probiotic foods. Particularly, commercial probiotic
yogurts were shown to have lower L. acidophilus count than the standard level.
