امكان سنجي به‌كارگيري مبناي تعهدي تعديل شده در نظام حسابداري و گزارشگري مالي در ناجا

زمينه و هدف: گزارشگري مالي به‌عنوان ابزار ايفاي مسئوليت پاسخگويي، اعمال روش صحيح و منطبق با استانداردهاي پذيرفته شده حسابداري، نقش درخور ملاحظه‌اي در ارائه صحيح اطلاعات در صورت هاي مالي جامع دولت و واحدهاي تابعه و به تبع آن، ايفاي هرچه بهتر مسئوليت پاسخگويي خواهد داشت. هدف كلي اين تحقيق؛ بررسي امكان سنجي به‌كارگيري مبناي تعهدي تعديل شده در نظام حسابداري و گزارشگري مالي ناجا است. روش‌شناسي: جامعه آماري اين تحقيق شامل روساي ادارات مالي استان‌ها به تعداد 116 نفر است كه براي آزمون آنها از روش تمام شماري استفاده شده است. داده هاي جمع آوري شده از طريق آزمون هاي تي، دو جمله اي و روش اسناد كاوي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: براساس نتايج تحقيق، درآمدهاي حاصله از خدمات ناجا به صورت اتكاپذير قابل اندازه‌گيري بوده و در مهلت مورد تاكيد در مبناي تعهدي تعديل شده قابل وصول مي‌باشد، از طرف ديگر هزينه‌‌هاي ناجا در زمان تحمل، قابل شناسايي و گزارش است. دارايي‌هاي سرمايه‌‌اي و بدهي‌هاي بلند مدت در ناجا قابل ثبت و انعكاس در گزارشات مالي اساسي بوده و از طرف ديگر محاسبه استهلاك دارايي‌هاي سرمايه‌اي با هدف به‌كارگيري جريان منابع اقتصادي در ناجا، امكان‌پذير است. نتيجه‌گيري: نتايج به‌دست آمده نشان مي‌دهد كه ناجا از شرايط لازم براي بكارگيري مبناي تعهدي تعديل شده برخوردار مي‌باشد. همچنين، بر اساس نتايج تحقيق، ناجا از شرايط لازم جهت استفاده از معيار جريان منابع اقتصادي برخوردار مي‌باشد. لذا توصيه مي‌شود در نظام حسابداري ناجا از مبناي حسابداري تعهدي تعديل شده استفاده شود.