اثرات عصاره هيدروالكلي گياه چايل اوتي بر روي سيماي بيوشيميايي و ارتشاح لكوسيتي لوزالمعده در ديابت تجربي خود ايمن در موش هاي C57BL/6

Effect of Hydroalcoholic Extract of Cynodon Dactylon on Clinical and Histopathological Aspects and Leukocyte Infiltrations of Pancreas in Experimental Autoimmune Diabetes in C57BL/6 Mice

سابقه و هدف: ديابت نوع1 يك بيماري خودايمن مي‌باشد. امروزه توجه عموم به استفاده ازتركيبات طبيعي جهت درمان ديابت افزايش يافته است. مطالعه حاضر به‌منظور ارزيابي اثرات عصاره هيدروالكلي‌گياه چايل اوتي (Cynodon dactylon) بر روي سيماي بيوشيميايي و تغييرات هيستوپاتولوژيك پانكراس در ديابت تجربي خود ايمن در موش‌هاي C57BL/6 انجام شده است. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه تجربي پس از القاي ديابت خود ايمن، موش‌ها به سه گروه درماني(تعداد موش‌ها در هر گروه10 عدد بود) تقسيم شده و به مدت دو هفته عصاره هيدروالكلي چايل اوتي(100,200,400mg/kg) را (روزانه- خوراكي) دريافت كردند. چهارده روز پس از آخرين دوز تجويزي استرپتوزوتوسين، موش‌ها نخاعي شده و پانكراس آن‌ها براي ارزيابي‌هاي هيستوپاتولوژيك جمع‌آوري شدند. اندازه‌گيري قند خون ناشتا، كلسترول و تري گليسيريد هم در هفتمين و چهاردهمين روز پس از آخرين دوز تجويزي استرپتوزوتوسين انجام شد. جهت مقايسه داده‌هاي ناپارامتري (Nonparametric) مرتبط با يافته هاي هيستوپاتولوژيك از آزمون Kruskal-Wallisاستفاده گرديد. هم‌چنين به منظور مقايسه ساير داده‌ها از آزمون آناليز واريانس يك طرفه (ANOVA) و Tukey’s test استفاده شد. يافته‌ها: نتايج به دست آمده حاكي از كاهش معني‌دار قندخون ناشتا، كلسترول و تري‌گليسيريد در سرم موش‌هاي گروه تيمار نسبت به گروه كنترل بود. به علاوه، شدت فيلتراسيون لكوسيتي در گروه‌هايي كه عصاره هيدروالكلي چايل اوتي را دريافت كرده بودند، نسبت به گروه درمان نشده، كاهش يافته بود. استنتاج: به نظر مي‌رسد كه عصاره هيدروالكلي چايل اوتي ممكن است اثر درماني مقابله كننده با تخريب سلول‌هاي بتا و انسوليت در مدل موشي ديابت نوع 1 را داشته باشد و ممكن است به عنوان يك استراتژي درماني مفيد در ديابت نوع 1 انساني مد نظر قرار گيرد.

Background and purpose: Type I diabetes is an autoimmune disease. Nowadays, there is increasing interest in natural products for the treatment of diabetes. This study was done to investigate the effect of hydroalcholic extract of Cynodon dactylon on the biochemical aspects and histopahtological changes of pancreas in experimental autoimmune diabetes in C57bl/6 mice. Materials and methods: After stabilization of diabetes, mice were allocated in three therapeutic groups (n=10 per group) and orally treated with hydroalcholic extract of C. dactylon (100, 200 and 400 mg/Kg) for two constitutive weeks. The mice were euthanized at day 14 post streptozotocin administration and pancreases were collected and applied for histopathology. Furthermore, the levels of serum fasting blood sugar, triglyceride and cholesterol level were measured in 7 and 14 days after final streptozotocin dose. Nonparametric data (histopathological scores) were compared by Mann-Whitney Utest. Other parametric data were analyzed using the one-way ANOVA and Tukey’s post-hoc test. Results: The results indicated a significant decrease in the levels of fasting blood glucose, triglyceride and cholesterol compared to control group. Moreover, treatment with C. dactylon significantly decreased the levels of leukocyte infiltration in the treatment group compared to diabetes mice without treatment. Conclusion: It seems that hydroalcholic extract C. dactylon may have a therapeutic effect against destruction of βeta cells and insulitis in the animal model of type I diabetes. Thus, it may be a promising strategy to control this disease in human.