اپيدميولوژي ژن هاي اشريشياكلي مولد بتالاكتاماز وسيع الطيف در عفونت هاي ادراري كودكان در شمال ايران

Epidemiology of Extended Spectrum Beta Lactamases Producing E. coli Genes in Strains Isolated from Children with Urinary Tract Infection in North of Iran

سابقه و هدف: مقاومت به باكتري‌هاي (Extended Spectrum Beta Lactamases (ESBLsبه عنوان يكي از اصلي‌ترين مشكلات درماني مطرح مي‌باشد. با توجه به اهميت يوروپاتوژن ها در بروز عفونت‌هاي تهديد كنده حيات در اطفال، هدف از انجام اين مطالعه بررسي اپيدميولوژي ژن هاي مقاومت CTX, TEM و VEB در عفونت ادراري اطفال مي‌باشد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه تجربي نمونه‌هاي ادراري كودكان مراجعه كننده به بيمارستان بوعلي سينا ساري در طول 6 ماه جمع‌آوري شد. بعد از تشخيص باكتري اشريشياكلي براساس تست‌هاي استاندار، تست حداقل غلظت مهاري (MIC) براي چهارده آنتي‌بيوتيك معمول با استفاده از روش رقيق‌سازي ميكرو در آگار انجام شد. در صورت مقاومت به دو آنتي بيوتيك سفوتاكسيم و سفتازيديم، باكتري مولد ESBL در نظر گرفته شد. سپس استخراج DNA و PCR بر روي باكتري‌هاي ESBL انجام شد و بيان سه ژن CTX, TEM و VEB مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌ها: از مجموع 327 پاتوژن اشريشياكلي، 100 (30/5 درصد) مورد از آن‌ها مولد ESBL شناخته شدند. بالاترين حساسيت آنتي‌بيوتيكي نسبت به كارباپنم ها (66 درصد) و آميكاسين (58 درصد) وجود داشت. TEM (49 درصد) شايع‌ترين ژن مولد ESBL شناخته شد و شيوع CTX و VEB به ترتيب 28 و 8 درصد بود. در ESBL هاي فاقدTEM، مقاومت نسبت به سفوتاكسيم، آميكاسين و سفترياكسون به صورت معني‌داري بيش‌تر به دست آمد (p<0/05). در سوش‌هاي مولد VEB مقاومت به سفتازيديم به صورت معني‌داري بيش‌تر بود (p<0/05). در مجموع حضور ژن‌هاي مولد ESBL همراه با مقاومت بالا به سفيكسيم، كلستين و سفپيم بود. استنتاج: با توجه به ميزان بالاي مقاومت به كارباپنم‌ها و آنتي بيوتيك هاي وسيع الطيف، تجويز منطقي‌تر، ارزيابي درمان‌هاي تجربي و مانيتورينگ سطح خوني آنتي بيوتيك‌هاي وسيع الطيف در مراكز آموزشي- درماني توصيه مي‌گردد.

Background and purpose: Extended Spectrum Beta Lactamases (ESBLs) are one of the most important health care issues all over the world. Uropathogenesis are responsible for life threatening infections in children. In this study we aimed at investigating the epidemiology of CTX, TEM and VEB genes in pediatric UTI. Materials and methods: Urine samples were collected during six months in Sari Bou Alisina Hospital. The samples were inoculated onto 5% blood agar and MacConkey’s agar and the E. coli isolates were identified by standard methods. Minimum inhibitory concentration (MIC) of fourteen routine antibiotics was determined by agar dilution method. Resistance to Cefotaxime and ceftazidime was considered as ESBL producing bacteria. These isolates were then tested by Polymerase Chain Reaction (PCR) for the presence or absence of CTX, TEM and VEB beta-lactamase genes. Results: Of 327 E. coli uropathogen, 100 (30.5%) were identified as ESBL producer. The ESBLproducing E. coli isolates were susceptible to carbapenems (66%) and amikacin (58%). The most prevalent ESBL genes were TEM (49%) following CTX (28%) and VEB (8%). TEM negative ESBL, were significantly more resistant to cefotaxime, ceftriaxone and amikacin (P< 0.05). VEB-producing strains were significantly more resistant to ceftazidime (P< 0.05). ESBLs were associated with resistance to cefixime, colistin and cefepime. Conclusion: Regarding the high level of resistance to broad-spectrum antibiotics, more rational prescribing, empiric therapy assessment and TDM of broad-spectrum antibiotics are recommended.