عنوان مقاله :
ارتباط خودكارآمدي و انگيزه پيشرفت با پيشرفت تحصيلي دانش آموزان مبتلا به ناتواني يادگيري
عنوان به زبان ديگر :
Relationship between Self-efficacy, Achievement Motivation and Academic Achievement in Students with Learning Disabilities
پديد آورندگان :
مطهري نژاد، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي سمنان - مركز تحقيقات توانبخشي عصبي عضلاني , سيد، سپيده دانشگاه علوم پزشكي سمنان - مركز تحقيقات توانبخشي عصبي عضلاني , محمدرضايي، علي دانشگاه سمنان - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي - گروه روانشناسي , حيدريه، مرضيه دانشگاه علوم پزشكي سمنان - مركز تحقيقات توانبخشي عصبي عضلاني , نوروزي، ريحانه دانشگاه علوم پزشكي سمنان - مركز تحقيقات توانبخشي عصبي عضلاني
كليدواژه :
ناتواني يادگيري , خودكارآمدي , انگيزه پيشرفت , پيشرفت تحصيلي
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: خودكارآمدي و انگيزه پيشرفت از مهمترين عوامل پيشبينيكننده پيشرفت تحصيلي است. هدف از اين پژوهش، بررسي ارتباط باورهاي خودكارآمدي و انگيزه پيشرفت با پيشرفت تحصيلي در دانشآموزان با ناتواني يادگيري ميباشد.
مواد و روشها: 32 دانشآموز با ناتواني يادگيري به پرسشنامههاي خودكارآمدي Sherer و انگيزه پيشرفت Hermans پاسخ دادند. نمره توصيفي ترم اول دانشآموزان به عنوان مقياس پيشرفت تحصيلي در نظر گرفته شد. دادهها با استفاده از آزمونهاي همبستگي و رگرسيون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
يافتهها: 70/4 درصد از آزمودنيها پسر بودند. دانشآموزان در پايه تحصيلي دوم تا پنجم ابتدايي بودهاند و ميانگين سني دانشآموزان 889/ ±9 سال بود. خودكارآمدي و انگيزه پيشرفت ارتباط معنيداري با پيشرفت تحصيلي دانشآموزان داشت (p<0/05,p<0/001). انگيزه پيشرفت موثرين مولفه در پيشرفت تحصيلي آنان بود (p<0/001).
استنتاج: براساس يافتهها خودكارآمدي و انگيزه پيشرفت از عوامل موثر در پيشرفت تحصيلي دانشآموزان با ناتواني يادگيري ميباشد.
چكيده لاتين :
Background and purpose: Self-efficacy and achievement motivation are amongst the most
important predictors of academic achievement. The aim of this study was to investigate the relationship
between self-efficacy and achievement motivation and academic achievement in students with learning
disabilities.
Materials and methods: The research population included 32 students with learning disabilities
and the Self-efficacy Scale (Sherer et al) and Herman’s Questionnaire Measure of Achievement Motivation
were completed by the participants. The descriptive results of the first semester were considered as a
criterion for academic achievement. Data was analyzed using correlation and regression analysis.
Results: The participants were 79.4% male and the mean age of students was 9 + 0.899. Most of
them were grade two to five. Self-efficacy and achievement motivation were significantly correlated with
academic achievement (P<0.05 and P<0.001, respectively). Achievement motivation was the most
effective component in academic achievement (P<0.001)
Conclusion: According to these results, self-efficacy and achievement motivation were the main
factors affecting the academic achievement of students with learning disabilities.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران