روش هاي نوين انتقال ژن با رويكرد ايجاد امنيت زيستي در ژن درماني

Fatemeh Akbarian 1* , Amir Mousavi 2 , Mohammad Hossein Sanati 3 , Naghmeh Gholipour 1 , Simin Nafian Dehkordi 1 , Farzaneh Khani 1

ژن درماني، يك روش اميد بخش براي درمان بيماري­هاي لاعلاج از جمله سرطان و نقص­هاي ژنتيكي به شمار مي­آيد. اصلي­ترين مساله محدودكننده كارآيي اين روش درون موجود زنده، دشواري در انتقال مولكول­هاي بزرگ، آسيب­ پذير و داراي بار منفي دي.ان.ا به داخل هسته سلول­ها است كه جنبه‌هاي ايمني زيستي استفاده از اين روش را با مخاطره مواجه مي‌كند. كليد موفقيت در ژن درماني ابداع ابزارهاي حمل­ كننده مطمئن و كارآمد از لحاظ ايمني زيستي براي انتقال ماده وراثتي است. حامل­هاي ويروسي به علت راندمان بالا در انتقال ماده وراثتي، از پركاربردترين حامل­ها در ژن درماني بشمار مي­ آيند، اما اين ناقلين مي­توانند جرقه واكنش­هاي ايمني خطرناكي را در بدن موجود زنده بزنند. در حال حاضر پژوهشگران تلاش مي­كنند جايگزين هاي مطمئن­ تر و ارزان­تري را ايجاد كنند. در اين مقاله مسيرها و روش­هاي حمل ژن­ها همراه با مزيت­ها و معايب هر كدام به قصد ژن درماني، مرور شده و همچنين جديدترين اصلاحات لازم براي بهبود هر كدام از روش­ها ذكر مي­شود.

Gene therapy is a promising approach for the treatment of incurable diseases, including cancer and genetic defects. The major problem limiting the effectiveness of this method within the organism is the difficulty in transporting vulnerable and negatively charged DNA macromolecules into the cell nucleus, in which risks the biosafety aspects of gene therapy. The major key to successful gene therapy is developing safe and efficient tools for carrying the genetic material. Due to their high efficiency in transferring the genetic material, viral vectors are among the most commonl y used vectors in gene therapy; however, they can spark dangerous immune responses in the body of the living organisms. Currently, researchers are trying to develop cheaper and safer alternatives. In this paper, the pathways and gene transfer techniques, along with their advantages and disadvantages are reviewed for the means of gene therapy. Furthermore, the latest reforms necessary for the improvement of each method are mentioned