مقايسه فعاليت بدني مفرح و معمولي بر ميزان تحرك و قدرت عضلاني سالمندان مقيم خانه هاي سالمندان شهر مشهد

Comparing the Effect of Fun Physical Activity and Routine Physical Activity on Degree of Mobility and Muscle Strength in Elderly Residents in Nursing Homes in Mashhad

سابقه و هدف: هدف از اين مطالعه تعيين مقايسه فعاليت بدني مفرح و معمولي بر ميزان تحرك و قدرت عضلاني سالمندان مقيم خانه‌هاي سالمندان شهر مشهد بود. مواد و روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع كارآزمايي باليني دو گروهه تصادفي با جامعه پژوهش سالمندان ساكن در خانه‌هاي سالمندان شهر مشهد در سال 1392-1393 بود. ابزارهاي مورد استفاده شامل ابزار تحرك سالمندان و دستگاه دينامومتر فشاري (T.K.K.5401)بود. در گروه مداخله فعاليت‌هاي فيزيكي مفرح و در گروه كنترل فعاليت‌هاي فيزيكي معمولي سه جلسه در هفته به صورت يك روز در ميان و هر جلسه حدود 20 دقيقه به مدت 8 هفته انجام شد. يافته‌ها: مقايسه ميانگين نمره تحرك (0/000= p)و قدرت عضلاني سالمندان (0/001= p) در دو گروه بعد از انجام مداخله تفاوت معني‌داري داشت. استنتاج: با ايجاد علاقه و انگيزه در سالمندان به انجام ورزش‌هاي مفرح مي‌توان موجب افزايش ميزان فعاليت‌ها و در نتيجه پيشگيري از بروز بسياري از اختلالات حركتي در آن‌ها شد.

Background and purpose: The aim of this study was to compare the effect of routine and fun physical activities on degree of mobility and muscle strength in elderly residents in nursing homes in Mashhad. Materials and methods: A randomized clinical trial was conducted (in 2013-2014) in which two groups of elderly living in nursing homes in Mashhad were recruited. Data was collected using Elderly Mobility Scale and Dynamometer (T.K.K.5401). The intervention group participated in fun physical activities while the control group had routine physical activity. Both types of exercises were conducted 20 minutes every other day for 8 weeks. Results: Significant differences were seen between the two groups in mean score of mobility and muscle strength after the intervention. Conclusion: Motivating elderly to begin fun exercise could increase their level of activity, thereby preventing movement disorders among this population.