پديد آورندگان :
يزدي فيض آبادي، وحيد دانشگاه علوم پزشكي كرمان - پژوهشكده آينده پژوهي در سلامت - مركز تحقيقات مديريت ارائه خدمات سلامت , مهرالحسني، محمد حسين دانشگاه علوم پزشكي كرمان - پژوهشكده آينده پژوهي در سلامت - مركز تحقيقات مدل‌سازي در سلامت , خسروي، سجاد دانشگاه علوم پزشكي بم - دانشكده بهداشت - گروه مديريت، سياست‌گذاري و اقتصاد سلامت
كليدواژه :
نابرابري , منابع سلامت , ضريب جيني , منحني لورنز
چكيده فارسي :
مقدمه و اهداف: يكي از مسائلي كه بخش سلامت كشورها را به خود مشغول نموده است، وجود نابرابري در سطح مناطق مي‌باشد. مطالعه حاضر با هدف ارزيابي روند نابرابري در توزيع نيروي انساني و تسهيلات بهداشتيدرماني بخـش سـلامت ايران انجام شد.
روش كار: در مطالعه حاضر، نابرابري در توزيع منابع بخـش سـلامت با استفاده از ضريب جيني براي سال‌هاي 1385، 1390 و 1394 بررسي شد. متغيرهاي مطالعه شامل شاخص‌هاي نيروي انساني (6 شاخص) و تسهيلات بهداشتيدرماني (10 شاخص) بودند. داده‌ها از مركز آمار ايران و مركز آمار و فناوري اطلاعات وزارت بهداشت جمع‌آوري شدند. ضريب جيني كمتر از 0/35 نابرابري نسبتا متعادل، 0/35 تا 0/5 نسبتا نابرابر، 0/5 تا 0/6 نابرابري زياد و بيشتر از 0/6 نابرابري خيلي زياد درنظر گرفته شد.
يافته‌ها: بيشترين ضريب جيني مربوط به مراكز پرتونگاري (0/61) و كمترين آن مربوط به بهورز (0/23) بود. در شاخص‌هاي منابع انساني، نابرابري طي سال‌هاي مورد بررسي كاهش يافته بود (از 0/57 به 0/27). اما در شاخص بهورز نابرابري كمي افزايش نشان داد
(از 0/24 به 0/26). از ميان شاخص‌هاي تسهيلات، ضريب جيني مراكز بهداشتي درماني شهري، موسسات بهداشتي درماني، تخت و مراكز پرتو نگاري، كاهش نشان داد (از 0/45 به 0/30). در حالي كه در ساير شاخص‌ها اين روند افزايشي بود (از 0/24 به 0/59). در بخش خصوصي نيز نابرابري در توزيع شاخص‌ها زياد بود (0/5 تا 0/61).
نتيجه‌گيري: رفع نابرابري در توزيع منابع سلامت مي‌تواند زمينه بهبود عدالت در پيامدهاي سلامت را فراهم آورد، لذا بايستي اين موضوع در بين سياست‌گذاران مورد توجه بيشتري قرار گيرد.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: One of the issues affecting the health sector is the presence of regional inequalities. The purpose of this study was to evaluate the trend of inequality in the distribution of human resources and health facilities in the health sector of Iran.
Methods: In this study, inequality in the distribution of human resources and health facilities in the health sector was assessed using the Gini coefficient in 2006, 2011, and 2015. The variables included human resources (6 indicators) and health facilities (10 indicators). Data were collected from the Statistical Center of Iran and the Statistics and Information Technology office of the Ministry of Health. For a Gini coefficient less than 0.35, 0.35-0.5, 0.5-0.6, more than 0.6 indicated relatively balanced inequality, relatively unequal inequality, high inequality, and very high inequality, respectively.
Results: The maximum Gini coefficient belonged to radiographic centers (0.61) and the minimum was Behvarz (0.23). In human resources indicators, inequality decreased over the study years from 0.57 to 0.27. However, inequality showed a slight increase in Behvarzes from 0.24 to 0.26. Among the facilities indicators, the Gini coefficient of urban health centers, health care facilities, beds, and radiology centers decreased from 0.45 to 0.31, whereas other indicators had an increasing trend from 0.24 to 0.59. In the private sector, there was a high inequality (0.5 to 0.61).
Conclusion: Eliminating inequalities in the distribution of health sector resources can help to improve justice in health outcomes. Therefore, policymakers should be pay more attention to eliminating inequalities.
