پديد آورندگان :
حاجيي آقاجاني، محمد دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده پزشكي - گروه قلب و عروق , حقدوست، علي اكبر دانشگاه علوم پزشكي كرمان - پژوهشكده آينده پژوهي در سلامت - مركز مدل‌سازي در سلامت , نوري حكمت، سميه دانشگاه علوم پزشكي كرمان - پژوهشكده آينده پژوهي درسلامت - مركزتحقيقات عوامل اجتماعي موثربرسلامت - گروه مديريت خدمات بهداشتي و درماني , جان بابايي، قاسم دانشگاه علومپزشكي مازندران - مركز تحقيقات سرطان گوارش - گروه هماتولوژي- آنكولوژي , ماهر، علي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده آموزش پزشكي - گروه سياستگذاري سلامت , جوادي، امير محمد رصدخانه اطلاعات سلامت ايران , رحيمي صادق، روحانه دانشگاه علوم پزشكي كرمان - پژوهشكده آينده پژوهي در سلامت - مركز تحقيقات مديريت ارائه خدمات سلامت , رجبعلي پور، محمدرضا دانشگاه علوم پزشكي بم - دانشكده بهداشت - گروه بهداشت عمومي , حقيقي، هاجر دانشگاه علوم پزشكي كرمان - پژوهشكده آينده پژوهي در سلامت - مركز تحقيقات مديريت ارائه خدمات سلامت , دهنويه، رضا دانشگاه علومپزشكي كرمان - پژوهشكده آينده‌پژوهي در سلامت - مركز تحقيقات انفورماتيك پزشكي - گروه مديريت خدمات بهداشتي و درماني , عمادي، سميرا دانشگاه علوم پزشكي كرمان - پژوهشكده آينده پژوهي در سلامت - مركز تحقيقات مديريت ارائه خدمات سلامت
كليدواژه :
پرستار , گروه پرستاري , ماما , داروساز , دندانپزشك , پزشك عمومي
چكيده فارسي :
مقدمه و اهداف: كمبود و عدم توازن بين نيروي انساني موجود و نيازهاي حال و آينده نظام سلامت، فرآيند ارائه خدمت را مختل مينمايد. مطالعه حاضر با هدف ارائه توصيف روشن از وضعيت تعداد و توزيع نيروهاي پزشكعمومي، دندانپزشكعمومي، داروساز، ماما، پرستار و گروه پرستاري، در مناطق مختلف كشور و برآورد تعداد نيروي مورد نياز در سال 1404، انجام گرفته است.
روش كار: مطالعه حاضر مطالعهاي توصيفي- تحليلي ميباشد كه در سال 1395 انجام شد. جامعه مورد مطالعه 46 دانشگاه علومپزشكي كشور بود. دادههاي تعداد و توزيع كادردرماني شاغل در بخشهاي دولتي، خصوصي، خيريه و عمومي نيمهدولتي از معاونتهاي درمان دانشگاههاي علومپزشكي جمعآوري شد. جهت تجميع دادهها و طراحي داشبوردهاي اطلاعاتي از نرمافزارQlikView بهره گرفته شد.
يافته ها: شاخص نسبت پرستار، گروه پرستاري، ماما، داروساز، دندانپزشك و پزشكعمومي به ازاي 100000 نفر جمعيت در ابتداي سال 1395 به ترتيب برابر با 133، 199، 32، 17، 22 و 53 بوده كه برآورد ميشود در سال 1404 به 223، 272، 37، 26، 27 و 79 برسد. ميزان ضريب تغييرات پراكندگي اين نيروها نيز به ترتيب در سال 1395 برابر با 39%، 32%، 43%، 33%، 43% و 44% بوده و برآورد ميشود در صورت پيادهسازي نقشه راه درمان ايران، در سال 1404 مقدار اين شاخص كاهش يابد.
نتيجه‌گيري: مقادير بالاي شاخص پراكندگي كادردرماني نسبت به جمعيت در شهرستانهاي تحت پوشش دانشگاههاي علومپزشكي حاكي از توزيع نامتوازن نيروها ميباشد. درصورت پيادهسازي برآوردهاي نقشه راه درمان ايران 1404 انتظار داريم شاهد توزيع مناسبتر نيروها باشيم.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: The imbalance between the existing human resources and future needs of the health system disturb the service delivery process. The present study aimed at determining human resources needs in the health sector for a 10-year planning program. For this purpose, the researchers examined the geographical distribution of different groups of health system staff in 2016 and 2026.
Methods: This descriptive-analytic study was carried out in 2016. The population of this study included 46 universities of medical sciences. Data of the number and distribution of health care staff working in public, private, charity, and semi-public sectors of medical departments of medical universities were collected. The Qlik View software was used for data integration and designing information dashboards.
Results: At the beginning of 2016, the ratio of nurses, nursing groups, midwives, pharmacists, dentistry and general physician per 100,000 individuals was 133, 199, 32, 17, 22, and 53 respectively, which are estimated to reach 223, 272, 37, 26, 27, and 79 in 2025, respectively. The coefficient of dispersion variation of the above was 39%, 32%, 43%, 33%, 43%, and 44% in 2016, respectively, which are estimated to reduce by 2026 if the Iran medical roadmap is implemented.
Conclusion: The high dispersion index of the medical personnel relative to the population in the cities covered by medical universities indicates unbalanced distribution. If the estimates of the Iran's 2026 medical roadmap are implemented, more appropriate distribution of the medical staff is expected.
