پديد آورندگان :
ربيعي، نيلوفر دانشگاه تربيت مدرس - دانشكده علوم پزشكي - گروه آمار زيستي , غلامي فشاركي، محمد دانشگاه تربيت مدرس - دانشكده علوم پزشكي - گروه آمار زيستي , روضاتي، محسن مركز طب كار
چكيده فارسي :
مقدمه و اهداف: مدل كاكس يكي از روش‌هاي مورد استفاده در داده‌هاي بقا به‌شمار مي‌رود. اين درحالي است كه داده‌هاي سلسله مراتبي همانند داده‌هاي اين مطالعه ناقض فرض استقلال بوده و استفاده از مدل كاكس با فرض استقلال مشاهدات امكان‌پذير نيست. يكي از روش‌هاي مهم در تحليل داده‌هاي سلسه مراتبي بقا، استفاده از مدل كاكس چند سطحي است. در اين روش علاوه بر مدل‌بندي متغير پاسخ، ضرايب رگرسيوني نيز مدل‌بندي شده و خطاي اندازه‌گيري ناشي از عدم استقلال داده‌ها كاهش مي‌يابد. اين پژوهش با استفاده از مدل كاكس چندسطحي به بررسي تأثير ماندگاري داروهاي كنترل فشار خون در افراد مبتلا به پرفشاري خون پرداخته است.
روش كار: مطالعه حاضر نوعي مطالعه طولي بقا بوده كه شامل 346 نفر از كاركنان مبتلا به پرفشاري خون در كارخانه فولاد مباركه اصفهان است. كاركنان طي سال‌هاي 94-1390 با مراجعه به مركز بهداشت كارخانه با 6 دارو كاپتوپريل، لوزارتان، اتانولول، پروپرانولول، آملوديپين و هيدروكلروتيازيد تحت درمان قرار گرفتند. براي بررسي ارتباط متغيرهاي سابقه كاري، شاخص توده‌ي بدني و داروهاي مصرف شده با مدت ماندگاري داروها از مدل كاكس دوسطحي به‌صورت h_ij (t)=h_0 (t)exp(α_g+x_ij β_j) استفاده شد، به‌طوري‌كه انديس i و j به ترتيب واحدهاي سطح اول و دوم هستند.
يافته‌ها: يافته‌هاي حاصل از برازش مدل در طول يك دوره 5 ساله، اثر متغير شاخص توده‌ي بدني (p=0/019) و داروهاي آتنولول(p=0/046) و آملوديپين (p=0/021) را به صورت تكي و اثر لوزارتان-آملوديپين (0/042=P) و آتنولول هيدروكلروتيازيد (p=0/003) را به صورت تركيبي معني‌دار نشان مي‌دهد.
نتيجه‌گيري: براساس يافته‌هاي اين مطالعه، مؤثرترين داروها در كنترل فشار خون به ترتيب آملوديپين، تركيب آملوديپين-لوزارتان و آتنولول گزارش شد.
چكيده لاتين :
Background and Objectives: The Cox model is one of the methods used in survival data; however, the use of hierarchical data, such as the data of this study, violates the assumption of independence, the the Cox model cannot be used assuming independence of observations. One of the important methods for analyzing survival hierarchy data is the use of the multilevel Cox model. In this method, in addition to modeling the response variable, regression coefficients are also modeled and the measurement error resulting from the lack of data independence is reduced. The present study used a multilevel Cox model to investigate the effect of the retention of antihypertensive drugs in people with hypertension.
Methods: This longitudinal survival study was conducted in 346 workers with hypertension in Mobarakeh Steel Company in Isfahan. During the years 1390-1394, when the staff attended the health center in the factory, they were treated with six drugs, including captopril, losartan, atenolol, propranolol, amlodipine, and hydrochlorothiazide. In order to examine the relationship of the retention of drugs with job experience, body mass index, and drug history, a two-level Cox model was used as h_ij (t)=h_0 (t)exp(α_g+x_ij β_j), where i and j is the first and second level units, respectively.
Results: During five years, the findings of model fitting showed the effect of body mass index (P = 0.019), atenolol (P=0.046), and amlodipine (P=0.021) in a single form, and the effect of losartan-amlodipine ¬(P=0.042) and atenolol-hydrochlorothiazide (P = 0.003) in a combination form were significant.
Conclusion: Based on the study results, the most effective drugs for hypertension control are amlodipine monotherapy, amlodipine-losartan combination therapy, and atenolol monotherapy, respectively.
