شناسايي و اولويت‌بندي عوامل مؤثر در موفقيت زنجيرۀ تأمين بشردوستانه

همه روزه مردم سراسر جهان، با وقايعي روبه رو مي شوند كه منجر به مرگ، آسيب، تخريب اموال و اختلال در فعاليت هاي روزانۀ ايشان مي گردد . اين تجارب ناخوشايند به عنوان بحران هاي طبيعي يا انسان ساخت تلقي مي شوند . ايران به علت شرايط جغرافيايي، از كشورهاي بلاخيز دنيا محسوب مي شود. عاملي كه مديريت بحران را در حوادث طبيعي تسهيل مي كند وجود يك زنجيرۀ يكپارچه از تمامي اجزا و خدمات امدادي و بشردوستانه است كه به انسان هاي درگير در حوادث عرضه مي گردد و به عنوان زنجيرۀ تأمين بشردوستانه شناخته مي شود . : اين پژوهش از نوع تحقيقات كاربردي است و با هدف شناسايي عوامل مؤثر بر موفقيت زنجيرۀ تأمين بشردوستانه در سه دستۀ اصلي سازمان، محيط و فنّاوري و سپس اولويت بندي هر كدام با استفاده از تحليل سلسله مراتبي و بهره گيري از اطلاعات و تجربيات 18 نفر از مديران باتجربه جمعيت هلال احمر در سوانح به وسيله طراحي و توزيع پرسشنامۀ مقايسات زوجي در بين آنها انجام شده است . پس از جمع آوري پرسشنامه ها، اطلاعات كسب شده در نرم افزار اكسپرت چويس در 11 مورد اولويت بندي شده است. يافته ها: در اين پژوهش كه بر اساس تئوري TOE انجام شده است، سه شاخص اصلي سازمان، محيط و فنّاوري به عنوان شاخص هاي اصلي و 14 زيرشاخص با عناوين مديريت ارشد، منابع انساني، پشتيباني، استراتژي و برنامه ريزي، فرهنگ سازماني، مديريت كيفيت شرايط حقوقي سياسي، شرايط فرهنگي اجتماعي، شرايط جغرافيايي، فنّاوري محيط، آموزش فنّاوري و سيستم هاي اطلاعاتي شناسايي شدند . نتيجه گيري: مطابق نتايج، عامل سازمان با شاخص هاي شرايط مديريت منابع انساني، پشتيباني، استراتژي و برنامه ريزي، فرهنگ سازماني و مديريت كيفيت در اولويت اول، عامل محيط با شاخص هاي شرايط حقوقي سياسي، اقتصادي، فرهنگي اجتماعي، جغرافيايي و فنّاوري محيط در اولويت دوم و عامل فنّاوري با شاخص هاي آموزش فنّاوري و سيستم هاي اطلاعاتي در اولويت سوم قرار گرفته اند.